از نقطه نظر دینی ریشه اینکه من و شما میگوییم من روح است اما حقیقت اینه که مغزه میخواستم بدانم دقیقا کدام قسمت مغز هست؟
از نقطه نظر دینی ریشه اینکه من و شما میگوییم من روح است اما حقیقت اینه که مغزه میخواستم بدانم دقیقا کدام قسمت مغز هست؟
نِشان‌ها:
بجای وادادن در برابر واقعیت تلخ، بهتر است آدمی بكوشد كه واقعیت را بسود خود دگرگون كند و اگر بتواند حتی یك واژه ی تازی را هم از زبان شیرین مادری خود بیرون بیندازد بهتر از این است كه بگوید چه كنم ! ناراحتم! ولی همچنان در گنداب بماند و دیگران را هم به ماندن در گنداب گول بزند!!
—مزدک بامداد
Alice(03-19-2014),Anarchy (03-19-2014),Aria Farbud (03-20-2014),kourosh_bikhoda (03-19-2014),m@hdi (03-19-2014),undead_knight (03-20-2014)
سپاس [گل]نوشته اصلی از سوی Mehrbod
هیچکجای آن, همه‌جای آن.
روان (= روح) در بخش ویژه‌ای از مغز نیست. اینجور بنگرید که روانیِ آب کجایِ آن است؟ در هیچکجای آن, از اندرکنش همه‌یِ ریزگان
آب با همدیگر است که ویژگیِ روانی آب فرامیروید, ولی اگر این ریزگان را تک تک جداکنید و بنگرید, ویژگیِ روانی ناپدید میشود:
به این در گیتیگ میگویند فرارویش (فرابرنهادگی, supervenience): مهاد فرابرنهادگی - Supervenience Principle
پارسیگر
اگر اشتباه برداشت نکرده باشم ، شما "من" را یا اون "من" ی که احساس می کنیم فقط نتیجۀ نظم و ارتباط میان اجزاء مغز است.
اگر در روزگاری دور ؛ دستگاهی اختراع شود که از "من" یک کپی برابر اصل کند ، "من"چه کسی خواهد بود؟ چون اون "من" کپی شده
دقیقاً نظم و خاطرات و تفکرات من را دارد، آنوقت "من" کدام من خواهم بود؟
نِشان‌ها:
—مزدک بامداد
Alice(03-19-2014),Anarchy (03-19-2014),Aria Farbud (03-20-2014),Fiona (04-13-2014)
سپاس از پاسخ خوب و کامل شما [گل]لینک هایی که دادین را بعداً می خواهم.
پرسش:اگر ارتباط اجزای ِ مغزمان به هم بخورد دیگر ما احساس من بودن نمی کنیم؟
چه موقع احساس من از بین میره؟(البته به جز مرگ)
حافظه ما چی؟ اون در احساس بودن سهمی داره؟
اگر یک روز من کامل بمیرم و دوباره اجزای ِ بدنم را عین همان حالت قبلی کنار هم بچینند باز هم همان مَنی خواهم بود که قبلاً فکر میکردم؟
__________________________________________________ ____
ببخشید که من مثل شما نمی تونم پارسی صحبت کنم .
.jpg "یه نفر آواتار ها"){kind=avatar}
خیر. شما همچنان احساس من بودن را خواهید داشت. زیرا اجزای مغزتان تشکیل دهنده « منیت» شما نیست
به جرات میگم هیچوقت! کمی در این مورد تحقیق کردم. هیچ نوع بیماری در جهان دیده نشده که احساس منیت اش از بین رفته باشه!
اگر از بین رفتن منیت انسان را یک روانپریشی و بیماری روانی هم بدانیم تا حالا هیچ روانی خود را به غیر از من تعریف نکرده!
دقیقا متوجه منظورت نمیشم :-(
بنظرم! شما همان « من » خواهید بود. ولی نه همان منِ قبلی :-) نکته اینجاست که شما همچنان من هستید و این نکته خوبیه :-)
فرودگاه ها بوسه های بیشتری از سالن عروسی به خود دیده اند و
دیوارهای بیمارستان بیشتر از عبادتگاه ها دعا شنیده اند!
نوشته های مهربد اصلا پارسی نیست. من در آوردی خودشه!
زبان پارسی را به گند کشیده!
میزنگم. بزنگولید! .
فرودگاه ها بوسه های بیشتری از سالن عروسی به خود دیده اند و
دیوارهای بیمارستان بیشتر از عبادتگاه ها دعا شنیده اند!
اگر برای حرف مفت مالیات میزاشتند دهن خیلیا بسته میشد!نوشته های مهربد اصلا پارسی نیست. من در آوردی خودشه!
زبان پارسی را به گند کشیده!
میزنگم. بزنگولید! .
اولیش نوهموندانی مانند شما
فرودگاه ها بوسه های بیشتری از سالن عروسی به خود دیده اند و
دیوارهای بیمارستان بیشتر از عبادتگاه ها دعا شنیده اند!
نِشان‌ها:
ویرایش از سوی Mehrbod : 03-19-2014 در ساعت 10:55 PM
—مزدک بامداد
Alice(03-19-2014)
هم‌اکنون 2 کاربر سرگرم دیدن این جُستار است. (0 کاربر و 2 مهمان)
مجوز های پیک و ویرایش
پاسخ با گفت‌آورد
