بله درسته تغییر در ایران نیازمند یک جرقه هستش ولی در جریان سال 88 رفتار موسوی و کروبی که شدند رهبر!!!!!! درست مثل آب سردی بود روی آتش شورش. چرا ؟ چونکه مستقیم از حکومت دستور میگرفتند که مردم رو آروم کنند.
در نتیجه سال 88 یک تخلیه عاطفی شدید رو برای جامعه به همراه داشت و چون ادامه پیدا نکرد منجر به بیمه شدن حکومت شد. درست مثل داستان کوی دانشگاه.
البته قطعن شورش بعدی بسیار سهمگین تر خواهد بود ولی احتمالن حکومت هم راه های کنترلی برای اون زمان رو مد نظر خواهد داشت.
در حال حاضر هم جمهوری اسلامی از داخل هیچ احساس خطری نمیکنه! یعنی از اولش هم نمیکرد. این خواب و خوراک نداشتن فقط ظاهر امره که مردم فکر کنند همین راه، راهِ درستی هستش تا دوباره منجر به یک شورش همه گیر نشه.
جنبش سبز تنها و تنها یک طیف رو شامل میشه اون هم طرفداران موسوی و کروبی هستند که معتقد به حفظ نظام و اصلاح رفتارش هستند و بس.
ما بقی خواستند این وسط از آب گل آلود ماهی بگیرند که تیرشان به سنگ خورد چرا که در تحلیل ماهیت اصلی جنبش سبز دچار کج فهمی و اشتباه شده بودند.
اون کسایی که دنبال کروبی و موسوی راه افتادند دو دسته بودند :
1 - یا ساده لوح بودند و فریب بازی حکومت را خوردند.
2 - یا مزدور رژیم بودند مثل همون بسیجی که میگفت سربازها رو نزنید و خودش رو سبزی جا زده بود و بعد جای دیگه افتاده بود به جان مردم.
دوران رهبری کاریزماتیک خیلی وقته که گذشته، امروزه شورش ها رو شوراهای رهبری هدایت میکنند که اتفاقن در مورد جنبش سبز وجود داشت ولی همه چشم به دهان موسوی و کروبی بودند که تنها هدفشان حفظ رژیم بود.
خوب پس انتظار اینکه در جمهوری اسلامی همه چیز گل و بلبل باشه هم بیجاست!
یا باید هزینه داد و جمهوری اسلامی رو ساقط کرد یا نشست و عواقب وجود جمهوری اسلامی رو تحمل کرد. خر و خرما با هم نمیشه.


















































پاسخ با گفتآورد