گمانه‌هایی در باب آندروژنی

[Ouroboros]

در اینباره ایده‌هایی در ذهن من شناورست که دائم از تنظم می‌گریزند و نمی‌توان آنها را به نحوی منسجم و درخور مطرح کرد. اینست که من آن ایده‌ها را به مرور در این جستار مکتوب می‌کنم، پرداختن به این موضوع شاید دشوارترین کار فکری من در زندگی باشد چراکه دانش روز در اینباره یا ناموجود است، یا از منظری یکسره مخالف با دیدگاه مطلوب من موضوع را درمی‌یابد. چند سال قبل من این تضاد میان آنچه با چشمان خود می‌بینم و آنچه حلقه‌هایی از علمای علوم انسانی ادعا می‌کنند را می‌نوشتم به پای سلیقه‌ی شخصی، اما اکنون شواهدی که شخصا در زندگی یافته‌ام، و ثبات مداوم آنها در مسیری که «سلیقه‌ی شخصی» من حکم می‌کرده باعث شده‌اند تا دیدگاهی متفاوت پیدا بکنم.


آندروژنی در تعریف موقعیتی‌ست ظاهری، رفتاری، و روانی‌ که در آن زن و مرد قابل تشخیص نمی‌باشند. شخص دارای آندروژنی بالا کنش و منش و چهره‌ای دوجنسیتی یا بیناجنسیتی دارد، و اغلب در تستهای روانشناختی، تشخیص ناظران و برسی‌های ساده‌تر بازشناسی و تفکیک جنسیتی دقیق او دشوارتر از دیگرانی‌ست که مشخصه‌های جنسیت خود را به طور دقیق‌تر ارائه می‌دهند. برنهاده‌ی بنیادین استدلال من در این جستار اینست که آندروژنی در همه‌ی انواع آن مایه‌ی بیزاری، و بزرگترین فاکتور سلب جذابیت از هم مرد و هم زن است. چنین ادعایی چهار دهه پیش جزئی از درک عمومی و مقبول اجتماعی محسوب می‌شد، اما اکنون طرح آن به منزله‌ی پیش کشیدن ایده‌ای «انقلابی» و مشاجره برانگیز است که کمتر کسی در «غرب ازاد» اجازه‌ی بر زبان آوردنش با صدای بلند را به خود می‌دهد. رشد همه جانبه‌ی آندروژنی در گوشه و کنار کوچه و بازار، مرا بر آن داشت تا این جستار را بگشایم و در آن تلاشی اندک، برای تاباندن نور به این معما که چرا مرد جوان ایرانی امروز گمان می‌کند که این چهره:



جذاب‌تر و خواستنی‌تر است از این چهره:





این مردان جوانی که برای جلب نظر جنس مخالف رو به آندروژنی می‌آورند، در هنگام مواجه با این استدلال که چیزی برای زنان چندش‌آورتر از مرد آندروژن نیست مثالهای نقضی از هنرپیشگان، بازیگران و مشاهیر هالیوودی و غیر از آن می‌آورند. جاستین بیبر، لئونادرو دی‌کاپریو، مایلی سایروس... لیست حقیقتا پایان ناپذیر است! طی سه دهه‌ی اخیر و با تسخیر کسری‌های رهبری آژانسهای مدلینگ بین‌المللی، بنگاه‌های استعدادیابی، شرکتهای رکورد موسیقی، و یا در یک کلام «شوبیز» توسط مردان همجنسگرا، ما شاهد رشد باورنکردنی شمار بازیگران، مدل‌ها، خوانندگان و دیگر شخصیتهای به شدت آندروژن بوده‌ایم. مردان با چانه‌ی نخودی، گونه‌های برجسته، ابروهای نازک، بینی‌های کوچک و چشمان به هم نزدیک، زنان با فک تیغ‌کشیده، چانه‌های بزرگ و قدرتمند، لبهای صاف، بینی‌های استخوانی و پیشانی بلند.

فاکتورهای گوناگونی بر زیبایی‌شناسی ما موثر هستند، اندازه‌ی ادوات چهره، طول جدایی آنها از سطح صورت، رنگ آمیزی متفاوت آنها نسبت به یکدیگر، شکل استخوان‌بندی جمجمه و ... اما مهمترین آنها، ترکیب چهره است، یعنی موقعیت قرارگیری اجزای گوناگون صورت در تناسب با یکدیگر و نیز در تناسب با جمجمه. تمام این «مثالهای نقض» افزون بر آندروژنی بالا، تناسب چهره‌ی بسیار بالایی نیز دارند، آن لیست بلند و بالای مشاهیر آندروژن ِ زیبا، زیبا هستند به رغم آندروژنی، نه به خاطر آن.

در تصاویر بالا هر دو مرد کمابیش تناسب چهره‌ی مشابهی دارند، اما یکی آندروژنی بسیار بالایی دارد، حال آنکه دیگری از ویژگی‌های مبالغه‌آمیز مردانه برخوردار است. برای کسانی که به دیدن چنان جانوری عادت ندارند و چشمان به «تفاوت» عادت نکرده، مرد نخست احساساتی متضاد از تمسخر تا تنفر و در بهترین شرایط ممکن، بی‌تفاوتی را برمی انگیزاند. برای همه، چه کسانی که وانمود می‌کنند آندروژنی زیباست و چه آنها که از صداقت فکری لازم برای پذیرش حقیقت عریان ابایی ندارند، در بیننده احساس تحسین و تشویق را زنده می‌کند.

[Ouroboros]

ویدئویی که گذاشته بودید از دسترس خارج است ولی من از شکم عضلانی برای
زنان حالم بهم می‌خورد.زنی که عضلانی باشد هیچ فرقی با زن چاق و فربه و...
ندارد و اینها هیچ کدام اندام زنان را «زیبا» نمی‌کنند. برعکس! من نمی‌دانم شما
چه درکی از زیبایی و زیبایی‌شناسی دارید که اندام عضلانی و شکم شش‌تکه‌ی
زنان را زیبا می‌بینید.
پیشترها مستندی می‌دیدم که زن بدنسازی تستوسترن مصرف می‌کرد و پس از
چندی ته ریش درآورده بود!

کاربر آلیس کاملا محق است، شکم شش تکه در بدن زن جز برای مردانی که ممکن است فتیش آنرا داشته باشند، چیزی‌ست چندش‌آور هم‌ردیف چاقی مفرط.
آنچه بر بدن مرد زیبنده و فریبنده و دلرباست، بر بدن زن چندش‌آور و تهوع‌برانگیز و رقت‌آور می‌شود. چشمان او احتمالا بدلیل زندگی در محیطی با آندروژنی به مراتب درجات کمتر از غرب، به تماشای نمای اب‌نرمال و مهوع عادت ندارد و مغز او از بازشناسی هر گونه وجه زیبایی در این فضاحت عاجز است. سوال آنست که چه چیز باعث می‌شود مغز برخی دیگر از زنان نسبت به این حقیقت ساده مقاوم بشود و نتواند کراهت چنان تصویری را تشخیص بدهد و با سالها زحمت و هورمن‌درمانی و ... خود را به طور فعالانه چندش‌آور بکند؟ پاسخ من: فرافکنی معیارها.

[Ouroboros]

نمونه‌ای از آندروژنی مرد ایرانی:



خارق‌العاده است!
من حاضرم مبلغ قابل توجهی بر سر دگرجنسگرا بودن فرد آمده در این تصویر شرط ببندم. من با چنین مردانی هم‌کلام شده‌ام، آنها صادقانه باور دارند که کاهش سایز اجزای صورت و تفکیک آنها با جراحیهای پلاستیک متعدد، آرایش زنانه، سفیدی پوست و دیگر آن چیزهایی که مرد در زن زیبا می‌بیند باعث زیباتر شدن آنها می‌شود. در غیاب هرگونه ادبیات صادق ِجنسی/جنسیتی و دور انداخته شدن ارزش سنتی مرد بتا(کار کن، زن بگیر)، برخی از ایشان برای بازیافتن مقام سابق و جالب شدن برای زنان همانقدر که ایشان برای آنها جالب هستند، به معنای واقعی کلمه خودشان را به ایشان «تبدیل» کرده‌اند.

[Russell]

@Ouroboros ، سبیل بدون ریش را دراین میان چطور و کجا میبینی؟ هم انواع باحالتر آن، هم نوعی که در قدیم در همین ایران خودمان هم رسم بود بسیاری از مردان میگذاشتند.

[Nevermore]

برای من هم بسیار جالب است که چنین مردی چگونه می تواند برای زنان جذاب باشد؟

[viviyan]

شرایط فرهنگی/اجتماعی/زمانی را نادیده گرفته اید.
بیشینه قاطع انسانها را به دو گروه توده وار و بدون شخصیت و ویژگی های مجزای زن و مرد تقسیم کرده اید.
مرد توی پست نورمور به نگر من بسیار جذاب هست.

[Alice]

چنانکه ذکر آن رفت در این مورد منابع و تحقیقات علمی استواری وجود ندارد، بنابراین
من هم به شرح مطالعاتم که بیشتر مبتنی بر سلایق "شخصی" باشد می‌پردازم.
--
زیبایی برای مردان:
علائم و نشانه‌های بهره‌وری یا وفور تستوسترن در چهره، بدن و رفتار مردان آنان را در نگاه
زنان از بعد جنسی (و طبیعتا زیبایی) خواستنی می‌کند. این تمایل ذاتا بی‌هیچ گمانی
پیرو فرگشت آدمی بوده است؛ به عنوان مثال مردی که از هیکلی تنومند و صدایی مردانه
برخوردار باشد، برای زنان حامل سیگنال‌های «مراقبت» و ژن‌های سالم و تندرست است.
(یکی از ویژگی‌های مرد آلفا مراقبت است) هیچ مقداری از هجمه‌ی فرهنگی و فرافکنی
معیارهای آندروژنی بروی مردان هم نمی‌تواند این تمایلات ژنتیکی را منکر شود. بیشتر دخترها
پسری که ته‌ریش داشته باشد را به مرد شش‌تیغه ترجیح می‌دهند، می‌توانید بپرسید!
دست پایین من و دوستان کذایی اتفاق نظر داریم! :) دلیل آنهم به نظر من اینست که چهره‌ی
عروسکی و سفیدی که فاقد ویژگی‌های ظاهری و کارکرد درست تستوسترون‌ به نظر می‌رسد
برای زنان مطلوب نمی‌باشد. از اینهم بدتر، نزد من جانوری چندش‌آورتر از مرد آندروژنی زن‌نما
وجود خارجی و داخلی ندارد!
برای مردان زیبایی‌های فرهنگی (پیرو میم‌ها) شامل تیپ و نحوه‌ی پوشش و... است، کاملا
مبتی بر سلایق و علایق فردی! مثلا من شلوار کتان و کت مردانه را به تیپ اسپرت و تی‌شرت
اینها ترجیح می‌دهم!
--
زیبایی برای زنان:
ویژگی‌های جنسی زنان بطور بولد شده برای مردان خواستنی است؛ شامل باسن، سینه،
کمر باریک و ...! به عقیده‌ی من مثل همان ریش کذایی کارکرد فرگشتیک دارد، در کنار اینها معیارهای
ممتیکی دیگری هم وجود دارد که ارتباطی به فرگشت و تکامل آدمی ندارند و صرفا برآمده از فرهنگ
حاکم می‌باشند. به فرض مثال دختری که موهای بلند، افشان یا روشن داشته باشد نزد مردان
خواستنی‌تر از دختران موکوتاه است. شاید چون موی کوتاه در فرهنگ حاکم نمادی از هویت "مردانگی"
به نظر می‌رسد و گیسوان تافته و افشان نیز مظهر "زنانگی" محسوب می‌شود و طبق قانون زیبایی
ویژگی‌هایی که به تشدید علائم زنانگی دامن می‌زنند خوشگل به نظر می‌رسد!
--
به هر حال هر چه هم که باشد من شخصا مانتوهای رنگارنگ، پاپوش سفید/قرمز، گیسوان تافته،
ماتیک قرمز و سرخاب کمرنگ و اینها را هنری‌تر می‌بینم و خیلی خوشم میاید. (ولی هرگز جز در میهمانی‌
و مجالس نزدیک اینگونه نمی‌پوشم، خب مغز خر که نخوردم)
مردان هم بدیهی‌ست که باید اهل سینما (ترجیحا کوبریک)، موسیقی، فلسفه و زیست‌شناسی
باشند، ریش و سبیل‌های درویشی هم الزامی‌ست! (با چشمانی خسته و پلک‌های نژند، طوریکه با
چشمهایش مناظر ماوراء الطبیعی را دیده باشد)
شماره‌ی تلفن مرد دارای ویژگی‌های مذکور را در صورت وجود (!!!) برای من پیام کنید.

[Ouroboros]

برای من هم بسیار جالب است که چنین مردی چگونه می تواند برای زنان جذاب باشد؟

می‌خواستم در آینده در اینباره بنویسم، که شما در پرسش پیش‌دستی کردید: «طاووس نمایی».

آنچه میستری را برای زنان خواستنی می‌کند «بازی» اوست، نه ظاهر آندروژنش. اما به عنوان ماشین دختربازی، طبیعی‌ست که از میستری بپرسیم ظاهر آندروژن چندش‌آور را برای چه اتخاذ کرده و عامدانه خود را در نظر زنان پائین کشیده؟ پاسخ این پرسش در گرو درک مخاطب بازی او نهفته است. میستری زیباترین زنان آمریکا را، در محیط قدرتشان به بازی می‌گرفت، یعنی سوپرمدل‌های میلیون دلاری را در کازینوهای لاس‌وگاس. بر این مبنی، و در جایگاه یک مرد مطلقا معمولی، او نیازی مبرم به «دیده شدن» داشت. طاووس نمایی در بازی عبارتست از موقعیت ظاهری که زن را «وادار» به گه‌تست کردن مرد می‌کند، و به مرد این فرصت را می‌دهد که اعتماد بنفس، خودباوری و استقلال رای از جمع، و در پی تمام اینها «برتری» خود را به نمایش بگذارد. اگر تجربه‌ای در رابطه با «متفاوت‌نمایی» ظاهری در ایران داشته باشید، می‌دانید که اشخاص متفاوت، در هر شکل و قالب و مقدار به شدت توسط باقی اعضای جامعه مورد تمسخر قرار می‌گیرند. بنابراین مردی که حاضر است با کلاهی پشمالو، ناخنهای رنگ شده، چندین گوشواره، ماتیک غلیظ و چشمان سرمه کشیده وارد خیابان بشود دارد این سیگنال را می‌فرستد که قادر و حاضر به تحمل و پذیرش حجمی باورنکردنی از «فشار هم‌گروه‌ها»ست(Peer pressure). او دائم تمسخر می‌شود، اما چنان جایگاه والایی در جامعه دارد که به نظر دیگران اهمیتی نمی‌دهد. سیگنالی که میستری می‌فرستد دقیقا مشابه همان دم طاووس است.

و اینکه شما را برای زنان مرئی می‌کند و دیده شدن، حتی به چشم تمسخر بهتر از دیده نشدن است، زیرا می‌توان با یک جمله‌ی ساده وجوه تمسخرآلود را رد کرد. برای مثال دختری که در بار میستری را می‌بیند، از ظواهر مضحک او خنده‌اش می‌گیرد و به قصد گه‌تست/تمسخر می‌پراند «قیافه رو، این کلاهو از کدوم سیرک دزدیدی؟»، به میستری این فرصت را می‌دهد که خودش را به او اثبات بکند.

- این کلاه؟ پوست خرسی که پارسال به رفیقم تو کاندا شکار کردیم. اگه بدونی چه ماجرایی بود..

در این گفت و شنود مرد ۱. دیده شده، ۲. گه‌تست شده، ۳. از عهده‌ی گه‌تست برآمده، ۴. ویژگی جالبی درباره‌ی خودش به زن رسانده، ۵. سر صحبت را باز کرده و اکنون می‌تواند گفتگو را به هر سمتی که دلش خواست، از دلبری تا غیر از آن بکشاند. در نتیجه جذابیت میستری برای زنان نه بدلیل آندروژن بودن او، که بدلیل بازی قرص و محکمش است. آندروژنی برای او صرفا کارکرد یک علامت نئون درخشان را دارد که تبلیغ می‌کند « من را مسخره بکنید ». تله‌گذاری به بهترین شکل ممکن است. خود من با ریش انبوه طاووس نمایی می‌کردم. زن می‌دید که مردی با کروات وارد جمع شده اما ریشی دارد به اندازه‌ی همان خمینی :

- سلام اسامه.
- اشتباه گرفتین، من داداششم!

- اه‌اه، بزن چیه اون ریش.
- هه، اگه دختر خوبی باشی بهت اجاز می‌دم سی ثانیه بهش دست بزنی.

- هه‌هه‌هه، چه ریش قشنگی(به مسخره)
- ممنون، به پای مال شما نمی‌رسه!

- وایی، چقدر صورتت زبره...
- بلیسش! وقتی خیس می‌شه نرمتره!

- شبیه این بسیجی‌های کثیف شدی..
- بگو ببینم بیشتر از همه عاشق چی بسیجا هستی؟

- می‌تونم به ریشت دست بزنم؟
- می‌تونم به ممت دست بزنم؟

- کی ریشتو می‌زنی؟(ضعیفه‌ی مربوطه)
- وقتی دوباره مجرد شدم و خواستم دخترای جدید مخ بزنم.

- دیگه خیلی بلند شده.
- اون یکی دخترم دیشب همینو می‌گفت.

- یه چیزی لای ریشت گیر کرده.. اییی
- برش دار، ولی فقط با زبونت حق داری این کارو بکنی. اینها هزار تومنم جایزه می‌گیری!

....
ایده اینست،
و با همه چیز می‌شود طاووس‌نمایی کردن و اثر آنرا نمی‌باید پای چیزهای دیگر نوشت. اشتباه مردان و زنان نیز همینست که زیبایی، موفقیت و پرطرفداری به دلایل دیگر را می‌نویسند پای آندروژنی:

مرد توی پست نورمور به نگر من بسیار جذاب هست.

بله آن مرد ممکن است جذاب باشد(که نیست، هیچ زن ایرانی حاضر نیست کنار او در خیابان بیاستد و فقط از آن سوی دفترچه «جذاب» می‌شود)، اما «به رغم» آندروژنی و بدلیل ترکیب متناسب چهره، فک قدرتمند مردانه و ... چنانکه در تصویر دیگر نشان داده شد و زین پس نیز نشان داده خواهد شد، آندروژنی منهای تناسب کراهت مطلق است اما تناسب منهای آندروژنی «زیباتر» می‌شود.

[Ouroboros]

@Ouroboros ، سبیل بدون ریش را دراین میان چطور و کجا میبینی؟ هم انواع باحالتر آن، هم نوعی که در قدیم در همین ایران خودمان هم رسم بود بسیاری از مردان میگذاشتند.

من به شدت بعید می‌دانم که هیچ «یک فاکتور واحدی» برای رفتن به یکی از دو سر جنسیت وجود داشته باشد، مرد ریشو و سبیلوی زن‌نما و چندش‌آور هم زیاد است(Hipsters, for example)، در کل به نظر من بخش بزرگی از «زنانگی» و «مردانگی» رفتاری هستند، و هیچ مقداری از ریش نمی‌تواند اینرا جبران بکند.

[Ouroboros]

تحقیق علمی: زیبایی زنان ارتباط مستقیمی با سطوح هرمونی ایشان دارد. زنان با سطوح بالاتر استروژن و باروری بیشتر «مونث‌تر» و درپی آن زیباتر طبقه‌بندی می‌شوند.