نِشانها:
به گمان ام همه بار یکم دلباختگی همچو احساسی داشتهاند (;نوشته اصلی از سوی m@hdi
ولی مانند زهر بنگرید, اگر کم کم یک زهری را بنوشید تن اتان آموخته شده و پادزهر اش را میسازد. دردناکترین دلباختگی هم همان بار
یکم است و بس. بار دوم چیزی در مایههایِ ٣/٤ یکمین بار خواهد بود, بار سوم ١/٢ اش. بیشتر از اینها دیگر میشود بازی و با یکی دو روز دلتنگی برمیگردید به زندگی.
بجای وادادن در برابر واقعیت تلخ، بهتر است آدمی بكوشد كه واقعیت را بسود خود دگرگون كند و اگر بتواند حتی یك واژه ی تازی را هم از زبان شیرین مادری خود بیرون بیندازد بهتر از این است كه بگوید چه كنم ! ناراحتم! ولی همچنان در گنداب بماند و دیگران را هم به ماندن در گنداب گول بزند!!
—مزدک بامداد
m@hdi (02-01-2014),Ouroboros (02-02-2014),Soheil (03-14-2014),undead_knight (03-15-2014)
هماکنون 1 کاربر سرگرم دیدن این جُستار است. (0 کاربر و 1 مهمان)
مجوز های پیک و ویرایش
پاسخ با گفتآورد