من نمیدونم کی حرفی از "سختی" زدم که شما بند کردی بهش:))من دارم میگم عرضه "ستاره" کم هست و زیاد شدنی هم نیست،مگرنه چرا سرمایه داران مثل هر چیز دیگه ای ستاره ها رو به تولید "انبوه" نمیرسونند تا سود بیشتری عایدشون بشه!؟چون غیر ممکنه! تعریف ستاره بودن با انبوه بودن در تضاد هست.
مافیای فوتبال! چطور میتونه باعث بشه که به جای مسی ما 100حداقل نفر در قد و قواره های مسی نداشته باشیم!؟(اون هم در شرایطی که باشگاه ها برای چنین بازیکنانی له له میزنند)
رابطه منطقی هم که اصلا اینجا مهم نیست،بحث سر موجودیت عرضه و تقاضا هست که سر عظیم بودن تقاضا هم اشتراک داریم.
نتیجه:عرضه ستاره همیشه کم بوده و کم خواهد بود.تقاضا هم که فعلا زیاده(به هر دلیلی)اینکه در گذشته ستاره ای درآمد کمی داشته هیچ ارتباطی به نسبت عرضه و تقاضا نداره، دوما سرمایه داری صرفا پتانسیل موجود در صنعت سینما یا فوتبال رو capitalize کرده و به این خاطر درآمد ستاره ها اینقدر زیاده،و این چیزی هست که از اول دارم میگم یعنی این ایراد "ذاتی" سرمایه داری نیست.
خلاصه حرف من:طبیعتا هر کسی نمیتونه ستاره بشه ولی هر کسی میتونه آتش نشان بشه.
+طرفداران توده ها توده هایی که "نامطلوب" هستند رو "فریب خورده" حساب میکنند،برای من خیلی جالبه:)))