گفتگو پیرامون کمونیسم و سوسیالیسم

[kourosh_bikhoda]

بیجاست.
واژگشت[١] از انجا روی میدهد که بهره کشان، داوخواهانه کنار نمیروند
و آزادی اندیشه را در جاییکه برای جیب شان بیم انگیز[٢] باشد، روا
نمی دارند. برای نمونه همین بیخدایی شما در جمهوری اسلامی سزاوار
مرگ است، چرا که این پنداره[٣] و این ایده، به تهی شدن جیب هایشان مینجامد.
در آمریکای دهه ی پنجاه و شست و .. هم مک[٤] کارتیسم* و کمونیسم ستیزی و
فروبستن دهانها و ستیز با آزادی سخن و اندیشه، نمونه ی دیگری از انی
است که سرمایه داران و بهره کشان، راه دیگری جز واژگشت خونین را
برای ما نمینهند و جز زبان زور چیزی هوش نمیکنند، وگرنه ما بیمار
نیستیم که جلوی گلوله ی سگان مزدور انها ( ارتش و پلیس و ..) برویم
یا در شکنجه گاه ها، بتری کولا را از پایین دریافت نماییم !

چه حرف مهملی! مشابه این استدلال رو در زمینه سیستم تک حزبی و ماسمالی دیکتاتوری برآمده از اون هم مطرح کردید

خب هر تفکری به فراخور نیازها و اونچه خودش مناسب تر برای اقتصاد میدونه عمل میکنه دیگه. درست مثل شوروی کمونیستی که حزب کمونیست شوروی راه درست رو در تک حزبی و خفقان میدید. حزب کمونیست هم با استدلال خودش گمان میکرد کار درست تک حزبیه. اونها هم به دنبال برآوردن نیازهای خودشون بودند. همونطور که اسلام هم به دنبال برآوردن نیازهای خودشه، احزاب دست راستی هم همینطور، حزب لیبرال دموکرات هم همینطور! خب که چی؟

گذشته از این، شما هم هوش نکرید که جنگ میان کشور ها یک ایستار[٥]
دیپلماتیک است و نه یک ایستار ایدئولوژیک. برای همین این گفته را
نهوشیدید[٦] که گفتیم: کوبا به آمریکا، فراخوان[٧] جنگی (اعلان جنگ و
اولتیماتو جنگی ..) نداده است. اینکه مردم انجا، ایدئولوژی سوسیالیسم
را برگزیدند، یک گزینش و کنش درون مرزی است و برابر با فراخوان
جنگی به امریکا یا کشور های دیگر نمیباشد. به وارونه، این سرمایه داران
مفت خور آمریکایی بودند که چون دیدند بهره ها از کوبا پایان گرفت،
برای بدست اوردن دوباره ی آن بخور بخور، جنگ و کارشکنی براه انداختند.
جاهای دیگر هم هیمجور! آمریکا تا انسوی جهان تا ویتنام و کره هم رفته!
در همین ایران هم که کمونیستی هم هیچ نبود، کودتا کرده، برای مفت خوری !

مرغ یه پا داره؟ اگر چنین باشه و به قول شما جنگ ایدئولوژیک نمیتونه منجر به جنگ دیپلماتیک یا نظامی بشه، پس چطور شما برخی اقدامات امریکا رو از جمله جنگ ویتنام در زمینه مبارزه با کمونیسم ملعون میدونید؟

پس پیش از پاسخ سراسر یاوه، کمی آگاهی گردآورید!

آه. ببخشید. این هم در راستای اینه:

پس بهتر است دست از ادبسار[٧٦] پارسی هم بردارید و فرزانه ی فردوسی را هم به گاری سرمایه داری نبندید!!