به دید من اینها بازیهایِ روانی هستند و نباید هرگز خودفریفت.
ما چیزی داریم به نام رنج, چیزی به نام خوشی. یکمی را نباید اگر هم میشد بیخود به خوشی دگرانید, مگر آنکه
روشن شود چرا رنجآور است. برای نمونه بیدار شدن روزانهیِ شما از خواب و رفتن سر کار رنجآور است و این
یک رنجِ بجاست. شما نباید اینجا با خودفریبی این رنج را بزدایید, بساکه باید بکوشید کاری بیابید که نیاز به بیدار
شدن در همچو ساعتی نداشته باشد, گرنه تن و مغز شما بیمار نیستند از کمخوابی پیوسته برنجانند اتان!


















































پاسخ با گفتآورد