اینها به بحث ما کاملا نامربوط است گرامی. دزدی و جیب‌بری و کیف‌قاپی مواردی هستند که زن و مرد مشترکا در آن قربانی هستند و مردان همه‌جا بیشترین قربانیانِ درگیری‌های خیابانی هستند، اما تنها چیزی که از اینها نمی‌توان نتیجه گرفت این است که مکانهایی را بطور اختصاصی برای گروهی خاص از افراد تعریف کنیم که به زعم ما کمتر دزد و متجاوز درشان هست. دزدی یک آسیب اجتماعی است و همچنین تجاوز. در سرزمینی که آمار تجاوز و دزدی بالاست حتم داشته باشید که یکجای کار می‌لنگد، در مورد تجاوز مشخصا این میزان بالای گرسنگی جنسی‌ست که علت اصلی‌ست[توضیحاتِ مبسوط‌تر را در جایی دیگر در این مورد داده بودم که اکنون نمی‌توانم آن پست را بیابم از بس که ترول‌ها در این جستارها فعال هستند]. در ناهنجاری‌های اجتماعی، هرگز نمی‌توان گروهی را منحصرا مسئول دانست؛ اگر مردانِ ما بیشتر تجاوز می‌کنند، بی‌شک تمامِ جامعه نسبت به آن مسئول هستند، زن و مرد تواماً. پس مردان متجاوز نباید اشاره‌ای باشد به گناه و شرارتی ذاتی در مردان، چنانکه میدانیم که مردان می‌توانند متجاوز نباشند و اکثریت مطلقِ آنها متجاوز نیستند؛ اما برای اینکه اینطور شود، باید شرایط فراهم باشد. در جایی که شما را در تنش و فشار نگه دارند و آرامش از شما ستانده شود، اگر شما برای ستاندنِ آن به زور متوسل شوید، آنچنان گناهِ نابخشودنی‌ای نکرده‌اید.نوشته اصلی از سوی kourosh_bikhoda
آنچه شما در موردِ کوچهها پرسیدید هم باز بی‌ربط است، شما می‌توانید یک کوچه دیگر یا خیابانی دیگر یا هرجایی که خواستید پارک کنید، هیچ ایرادی هم ندارد، اما همین که چرا که کوچهها جسم بی‌جان هستند و آبجکت‌های موضوعی اخلاقی نیستند که کنش ما نسبت به آنها تاثیری در آنها داشته باشد ولی همینکه شما جمعیتی را به این احتمال که 1 درصد از آنها احتمالا متجاوز هستند را از بقیه جدا کنید و رفتار متفاوتی انجام دهید، مشخصا در حال انجام نوعی خاص از تبعیض غیراخلاقی هستید که شامل تحقیر و توهین به کرامتِ انسانی‌ست. وگرنه فردا که خواستید بروید محل کارتان که پنجاه کارمند زن در آن مشغول است، اگر با اعلامیه‌ای مواجه شدید که در آن نوشته بود:
«زن پس مردانِ این شرکت حق تردد در محلِ کارِ زنان را ندارند چون به احتمالِ چند صدمِ درصد متجاوز هستند و زنانِ اینجا خیلی از این بابت نگران هستند.»
نباید احساس توهین به شخصیت خویش را داشته باشید.
پاسخ با گفت‌آورد