فلسفه روح

[Rationalist]

به تجربه ثابت شده كه هرگاه مادر در دوران بارداری آهنگی را در موقعیتی شاد بشنود . هارمونی این صوت بر جنین تاثیر می گذارد . و او در سن بلوغ اگر این آهنگ را بشنود متاثر می شود و احساس آشنائی می كند .

در این باره نیز پیرامون برخی مطالعات دیگرم به این موضوع برخورده ام، ولی به طور دقیق بدان نپرداخته ام. شما در چه بن مایه هایی این مطالب را مطالعه نمودید؟
و چه آزمایش های تجربی در این مورد تا کنون انجام شده؟ احتمالا بایسته است پس از شکل گیری مغز جنین و حافظه او چنین چیزی صورت پذیرد. آیا مشخص شده در چند ماهگی، جنین از محیط خود تاثیر می پذیرد؟

لاكن انرژی از میان می رود . و این انرژی كه ( كندالینی ) خوانده می شود همان روح است .

پس چه طور شد؟ انرژی از بین می رود؟!

كاندالینی قویترین انرژی موجود در عالم فیزكی است كه برای بیدارساختن و كنترل آن تمرینات زیاد و عبادات بیدریغ لازم است . كندالیتی انرژی پنهانی است كه در نهاد انسان قرار داده شده است . بزرگترین و قویترین انرژی روحانی یا همان نیروی حیات است كه ما انسانها و عالم ما را خلق كرده است .

با بیدار ساختن "کاندالینی" چه کارهایی می توان انجام داد؟
تمرینات زیاد و عبادات آن چیست؟ و چه طور انجام می شوند؟
آیا یک خودآگاهی و خرد برتر است؟و آگاهانه و هدف دار انسان ها و جهان را خلق کرده است؟

هیچ كس خاطرات دوران نوزادی خود را به یاد نخواهد آورد . مگر در ضمیر ناخودآگاه .

در مورد "ضمیر ناخودآگاه" چه میزان مطالعه داشته اید؟

خیلی از بزرگان از جمله شعرا حكما و دانشمندان به هدف آرامش خیال و تسكین خاطر به میكده پناه می برند . تا خود را ازعالم هشیاری برهانند و به عالم بی خیالی برسند . بدین منظور به شرب شراب . استعمال دخانیات . مواد مخدر . افیون و داروهای روان گردان روی می آورند .

در مورد می و ساقی و میکده
و به قول خیام حکیم؛ می نوش دمی که زندگانی این است...
دیگر کدام یک از این مواردی را که نام بردید؛ پیشنهاد می کنید؟

[azadah]

پس چه طور شد؟ انرژی از بین می رود؟!

درود

انرژی از بین نمی رود . بلكه از تن می رود .

روان آدمی در هیئت خلقیات جلوه می كند . كه وابسته به ویژگی ارگانیزم بدن است . و از طریق ژن های وراثتی به او منتقل می شود . در واقع خیلی از ویژگی های انسان ریشه در عامل وراثت و روان والدین دارد .


جنین دارای درك و احساس و حواس پنج گانه نوزاد در لحظه تولد فعال است . اما قدرت هوش و حافظه . فهم و شعور . و یاد و خاطره كه اجزا روان به شمار می آید از سن 2 تا 3 سالگی شروع می شود . و همزمان با رشد عقل قوام می یابد . لاكن در سن پیری هوش و حافظه کم می شود . و قوه تعقل كاستی می گیرد . اصطلاح کودک نادان و پیر خرف در تائید این ادعاست .

شرایط زیست محیطی . نوع تغذیه و تعلیم و تربیت بعضی از ژنها را بارز و بارور می کند . یا تغییر میدهد . و بعضی را پنهان نگه می دارد . در نگرشی دقیق تر نوع تغذیه نیز بر روان اثری متفاوت بر جای می گذارد .به تجربه ثابت شده افراد گیاه خوار طبیعتی نرم و آرام تر دارند . حتی نوع گوشت نیز در روحیه افراد مصرف كنند تاثیر می گذارد . و خلقیات متفاوت به بار می آورد .

خاستگاه علم روان شناسی مغرب زمین بوده و تعمیم آن به شرق . ممكن است كارائی نداشته باشد . چرا كه روان شناسی غربی مبتنی است بر فرهنگ مسیحیت و یهود . كه زیگموند فرید آغاز گر آن می باشد . این علم مربوط می شود به نفسانیت . به ملكات ذهنی . به جهان بینی . دین . خون . سرشت فرهنگ و جغرافیای محل . كه برای اقوام و فرهنگهای مختلف یكسان نیست . فرضا علوم تجربی مثل فیزیك و شیمی و قوانین نیوتن فرهنگ نمی شناسد . كه در همه جای دنیا و در میان همه ملل یك جور كاربرد دارد و عمل می كند . اما علم روان شناسی این گونه نیست ؟ آنچه یك خانواده غربی را خوشحال می كند ممكن است ایرانی را آزرده خاطركند . و روان پریشی آورد . بنابراین روان شناسی یك علم محلی است . و قیاس یا تعمیم آن به همه ملتها كاری نادرست است .

[Rationalist]

خاستگاه علم روان شناسی مغرب زمین بوده و تعمیم آن به شرق . ممكن است كارائی نداشته باشد . چرا كه روان شناسی غربی مبتنی است بر فرهنگ مسیحیت و یهود . كه زیگموند فرید آغاز گر آن می باشد . این علم مربوط می شود به نفسانیت . به ملكات ذهنی . به جهان بینی . دین . خون . سرشت فرهنگ و جغرافیای محل . كه برای اقوام و فرهنگهای مختلف یكسان نیست . فرضا علوم تجربی مثل فیزیك و شیمی و قوانین نیوتن فرهنگ نمی شناسد . كه در همه جای دنیا و در میان همه ملل یك جور كاربرد دارد و عمل می كند . اما علم روان شناسی این گونه نیست ؟ آنچه یك خانواده غربی را خوشحال می كند ممكن است ایرانی را آزرده خاطركند . و روان پریشی آورد . بنابراین روان شناسی یك علم محلی است . و قیاس یا تعمیم آن به همه ملتها كاری نادرست است .

اینکه خاستگاه روان شناسی کجا بوده و یا در مطالعه آن با مفاهیمی چون فرهنگ و دین نیز سروکار داریم؛ فرنودی بر تعبیر شما از روان شناسی نمی شود. چرا که این شاخه از دانش بسیار مهند است و بشر بسیار کم بدان پرداخته و البته جای اصلاح و بازنگری فراوانی در آن می باشد. بنابراین با تعبیری که شما از آن بیان می نمایید، روان شناسی محقر خواهد ماند و شاید اصلا نتوان نام "دانش" را بر آن نهاد. و همه ی اینها در حالیست که روان بشر از مهندترین چیزهایی می باشد که تاکنون آنچنان که بایسته است، بدان پرداخته نشده است.

همچنین بر چه اساس فروید را آغاز گر روان شناسی معرفی نمودید؟!
ضمن اینکه به برخی از پرسش هایم،‌ پاسخی ندادید!