از میوه‌هایِ متداول در ایران بگمانم بیشتر از پرتغال و انارنوشته اصلی از سوی Dariush
بستگی به عذا دارد ولی سرخ کردنی معمولن خوشمزه‌تر است خب.از غذای پختنی بیشتر خوشت می‌آید یا از غذاهای سرخ‌کردنی؟
در کل میتوانم بگویم مغرور هستم، این است که اگر مطمئن باشم طرف مریض است و تنها از التماس من لذت خواهد برد (التماس فایده ندارد) شاید التماس نکنم، البته اینها رفتارهایی ست مبتنی بر احساس که در واقع انسان تا در شرایطش قرار نگیرد نمیداند چه خواهد کرد.اگر زندگی و مرگ یکی از اعضای نزدیک خانواده‌‌ات در دست یک تروریست بیافتد و تمامِ راههای دیگر اگر بسته شده باشد، آیا حاضر به خواهش و التماس از او برای نجات جان عزیزت هستی؟
پیشتر آلمان را خیلی دوست داشتم(دلبستگی بخاطر ذهنیتم درباره‌یِ فرهنگ و تاریخ و منش مردم آن)، الان ولی دیگر مطمئن نیستم، بنظرم فرانسه بد نباشد البته بیشتر برای تفریح و طبیعت و غذای خوب و...بیش از همه دوست داری به کدام کشور برای زندگی بروی؟
دریادریا را بیشتر دوست داری یا کوهستان؟
حقیقتش خودم هم درست نمیدانم، شاید دلیلش بنوعی باز همان غرور باشد، ولی بنظرم یک پدیده‌یِ واضح و موجه است که تقریبا در همه هست (باید باشد) و چرایی اینکه چرا همه چنین نیستند است که برایم سوال بوده.دلایلِ پایبندیِ تنزل‌ناپذیرت به اخلاق چیست که در موردش با کسی تعارف و رودربایستی نداری؟
از معاصر‌ها، نوشته‌ها و نظرات استیون پینکر ، دنیل دنت و نسیم نیکلاس طالب برایم بسیار جذاب بود و دنبال میکردم، الان ولی از آنجا که خودم از نظراتم مطمئن نیستم به همین گرایش‌هایِ گذشته هم با شک نگاه میکنم. امروز ولی اگر فقط از جهت جذابیت بخواهم بگویم (نه وابستگی فکری و...)، ژیژک برایم بسیار جذاب است.به کدام فلاسفه و نویسندگان و کلا چهره‌های شناخته شده علاقه‌مند هستی و نظراتشان را بیشتر می‌پسندی؟ (البته به جز برتراند راسل و هینچز)
to be continued...
