گفت‌آورد نوشته اصلی از سوی Dariush نمایش پست ها
شما یک خیر مطلقِ عینی را به ما در جهان نشان دهید تا همه‌ی ما از دم الله‌پرست شویم وگرنه نبود خیر مطلق به معنای این است که بخشی از هر پدیده‌ای شر است و این یعنی شر وجود دارد و آنگاه شما را نمی‌دانم ولی فرض‌تان حتما به فنا خواهد رفت.
هستی و آنچه در آن است خیر مطلق است
شر تنها زمانی معنا پیدا می کند پای نسبت سنجی به میان آید
آب، آتش، سرما، گرما، خواب، بیداری، نور، ظلمت و ... هر آنچه به تصور آدمی درآید وقتی خودش را با خودش بسنجی خیر مطلق است اما
شر اینگونه نیست برای تحقق شر حتما باید پای دیگری و نسبت با دیگری به میان آید.