عشق فرنگ داشتن، چرا؟؟؟؟

[mosafer]

نه ، بی‌ربط است! آزادی در جهنم‌ستانی چون تهران، هیچ نمی‌ارزد! جایی که همه‌ی آدمهایش بطور پیش‌فرض دزد و کلاهبردار و شرور و جیب‌بر و خبیث هستند مگر اینکه غیرش اثبات شود در وسعتی 13 میلیونی، بی‌شک جهنمی‌ست که الله هم بدترین بنده‌اش را برای تبعید بدانجا نخواهد فرستاد!

کمی بیانصافی نیست؟جدای از اثبات غیرش؟

[Nevermore]

تهران بدترین شهری‌ست که من در آن بوده‌ام! بوی گند و لجن از سر و رویش می‌بارد. گورستانی‌ست برای خودش! هر گاه از این شهر خارج شده‌ام، آرزو کرده‌ام که بار دیگر به آن بازنگردم ولی زهی خیالِ باطل که بازگشت همه به سوی اوست!

من خیابان های اصفهان را بسیار دوست می دارم.یادش به خیر چند سال پیش که وضع هوای تهران وحشتناک شده بود،یک مسافرتی به اصفهان(که آن هم بسیار آلوده است اما به پای تهران نمی رسد) داشتم که در بازگشت در ایستگاه راه آهن تهران براستی خلقم تنگ شد.در آن لحظه آرزویم بود که به جای تهران در اصفهان زندگی می کردم.

[Dariush]

من خیابان های اصفهان را بسیار دوست می دارم.یادش به خیر چند سال پیش که وضع هوای تهران وحشتناک شده بود،یک مسافرتی به اصفهان(که آن هم بسیار آلوده است اما به پای تهران نمی رسد) داشتم که در بازگشت در ایستگاه راه آهن تهران براستی خلقم تنگ شد.در آن لحظه آرزویم بود که به جای تهران در اصفهان زندگی می کردم.

اصفهان شهر خوبی‌ست شهریار جان. مردمی بی‌آزار و نسبتا بافرهنگ دارد که کاری به کاری کسی ندارند. بارها شده که ساعتهای 2 و 3 بامداد در خیابانهای اصفهان آزادنه گشته‌ایم (گاهی با دختری در کنارم) اما هرگز کسی کاری به کارم نداشته. در شیراز که بودم، پس از ساعت 10 شب باید شهامت به خرج میدادم برای بیرون رفتن. در دیگر شهرها هم همینطور بود تقریبا.

اما اگر هوای صاف و خالص و شهری آرام با مردمی بافرهنگ همراه با طبیعیتی زیبا و روح‌بخش می‌خواهید رشت و کلا استان گیلان را از دست ندهید. دختران و والدین‌شان هم بسیار اوپن‌مایند هستند! برای دوستانی که از شهرهایی چون کرمانشاه و مشهد می‌آمدند اصلا قابل باور نبود که خیلی راحت به عنوان دوست پسر، با برادران و خانواده‌ی دختر در ارتباط باشند و روی سفره‌‌شان بنشینند!
من بی‌شک اگر نتوانم از ایران خارج شوم، تنها شهری که رغبت زیستن در آن را خواهم داشت، رشت خواهد بود!

[Nevermore]

اصفهان شهر خوبی‌ست شهریار جان. مردمی بی‌آزار و نسبتا بافرهنگ دارد که کاری به کاری کسی ندارند. بارها شده که ساعتهای 2 و 3 بامداد در خیابانهای اصفهان آزادنه گشته‌ایم (گاهی با دختری در کنارم) اما هرگز کسی کاری به کارم نداشته. در شیراز که بودم، پس از ساعت 10 شب باید شهامت به خرج میدادم برای بیرون رفتن. در دیگر شهرها هم همینطور بود تقریبا.

اما اگر هوای صاف و خالص و شهری آرام با مردمی بافرهنگ همراه با طبیعیتی زیبا و روح‌بخش می‌خواهید رشت و کلا استان گیلان را از دست ندهید. دختران و والدین‌شان هم بسیار اوپن‌مایند هستند! برای دوستانی که از شهرهایی چون کرمانشاه و مشهد می‌آمدند اصلا قابل باور نبود که خیلی راحت به عنوان دوست پسر، با برادران و خانواده‌ی دختر در ارتباط باشند و روی سفره‌‌شان بنشینند!
من بی‌شک اگر نتوانم از ایران خارج شوم، تنها شهری که رغبت زیستن در آن را خواهم داشت، رشت خواهد بود!

راستش را بخواهید داریوش جان؛من دیگر اهمیت چندانی به اوپن مایند بودن دخترها و آسان بودن دختربازی و اینها نمی دهم.اما بدون شک اگر روزگاری بتوانم از شر کار خلاص شوم،انتخاب اول و آخرم شمال ایران خواهد بود.مخصوصا گیلان.

در مورد شیراز و نا امنی آن هم بسیار شنیده ام.آنجا فامیل بسیار دارم و گویا تگزاسی است برای خودش.