جلوی پیشرفت علم و فناوری رو نمیشه گرفت.
خطر هم بله داره.
بنابراین تاحدممکن باید احتیاط و کنترل درش صورت بگیره.
اما کنترل بیش از حد هم میتونه قدرت و انحصار به دست عده ای بده که این خودش میتونه خطرناک تر باشه؛ علاوه بر اینکه ممکنه از پیشرفت و بوجود آمدن راحت و سریع چیزهای مهم و مفیدی جلوگیری کنه.
ولی حداقل اگر علم و فناوری در اختیار عموم باشه یک مقدار تعادل ایجاد میشه.
چون خطر بزرگتر و اول تر اینه که این علم و فناوریها انحصاری باشه.
اینطوری مثلا حکومتها بر عموم مردم برتری شدیدی پیدا میکنن.
خوشبختانه علم و فناوری امروز بنظر میرسه که تاحد خوبی باز و عمومی است.
در همین کامپیوتر و برنامه نویسی هم این مسئله در تاریخ مطرح شده و براش تلاش صورت گرفته که نتیجه هم داده. افرادی مثل ریچارد استالمن با ایجاد جنبشهایی نظیر جنبش نرم افزار آزاد و بازمتن این حرکتها رو استارت کردن و بعدا دیگران و حتی بعضی شرکتها و مقامات هم باهاش همکاری و حمایت کردن.
ضمنا فکر میکنم در حکومتهای کمونیستی قدرت محرمانه کردن و به انحصار درآوردن علم و فناوری برای حکومتها بیشتر باشه تا حکومتهای سرمایه داری/لیبرالیست.
نه؟
هرچند در نظام سرمایه داری هم محرمانه کردن و انحصاری کردن علم و فناوری کم و بیش صورت میگیره و قوانین انحصار فکری هم در جهت انحصار کمک میکنن (گرچه شروط و محدودیت هایی دارن این قوانین و بعد از گذشت زمان خاصی هم باطل میشن)، اما فکر میکنم بهرحال این انحصار شخصی تر و توزیع شده/عمومی تر هست تا چیزی که در یک حکومت متمرکز میتونه پیش بیاد.