
نوشته اصلی از سوی
Alice
از لحاظ تئوریهای فرگشتیک اگر خودارضایی احساس شادی و شعف کامل را به فرد
منتقل میکرد دیگر نیازی به پارتنر نبود و زادآوری نبود.. برای همین تا مرزی احساس
شرم و گناه طبیعی میباشد. (چون این رفتار به وفور در جانوران هم دیده میشود)
البته قبول دارم که بخش عمدهای از آنچه گفتید مربوط به جامعهی سنتی است؛ ولی
در پریماتها خودارضایی نرها بیشتر از مادههاست. در جوامع انسانی هم دختران
بیشتر یاد میگیرند که به مسائل احساسی/عاطفی توجه کنند و برای همین خودارضایی
از لحاظ روانی بدون پارتنر برای زنان بار منفی دارد و موجب افزایش استرس میشود.
برای مردان اما گمان کنم چون بی بند و باری بیشتری دارند هم از لحاظ روانی و هم جسمی
بیسیار مفید باشد و در بیشتر مواقع به کاهش تنش بیانجامد.