این "چرند" را خودم با پیاز داغ سرخ کردم! آن‌جا فقط می‌گوید ترجمه‌ی بوف کور به دلیلنوشته اصلی از سوی undead_knight
تحت‌الفظی بودن چندان جالب نبود.
بوف کور ولی اصلا نباید ترجمه بشود، ببینید اولین عبارات کتاب اینگونه آغاز میشود:
"در زندگی زخم‌هایی است که مثل خوره روح را آهسته در انزوا می‌خورد و می‌تراشد."
در عبارت بالا واج‌آرایی در آواهای زننده‌ی /ز/ و /خ/ گلوی آدم را می‌خراشد. اصلا شاید
عده‌ای بگویند به جای کلمه‌ی "زخم" می‌توان گفت "درد"، ولی همین واژه تصویری به
مثابه خون و چرک و کثافت در ذهن متبادر می‌کند و شاعر می‌گوید در زندگی «زخم» دارد و
نه درد. اصلا خیلی سخت است که این اثر را بتوان ترجمه کرد!
خلاصه صادق هدایت را همگی با این اثر سورئال می‌شناسند، به قول یکی از دوستانم
فقط باید تریاک کشید و بوف کور را خواند. هرگاه بوف را خواندی در باره‌اش صحبت می‌کنیم.
(البته من شخصا آثار دیگر هدایت را به بوف کور ترجیح می‌دهم. با این اثر ارتباط خوبی
برقرار نکردم.)
در مورد نهیلیسم هم موافقم، آثاری که سرتاپای‌شان بوی گند مرگ می‌دهد و امید و
آرزو و امیال را از آدمی می‌ستاند بی هیچ شکی در میان توده هواخواه نخواهد داشت.
پاسخ با گفت‌آورد