نوشته اصلی از سوی sonixax
یکی از خطرناک‌ترین و بی‌خودترین شاخه‌های آن. تعریف خدا به خودی خود میشود «آفریدگاری که جهان را آفریده است».
اگر کسی برای توضیح اینکه جهان چیست بگوید یکی آن را آفریده است، فکر نمی‌کنم آسیبی به هیچکس وارد کرده باشد،
ولی همان آدم اگر بگوید نگارش الله جهان را آفریده، آنگاه شرایط و بند‌های جانبی که باج گرفتن
و تقیه کردن و آدمکشی و دیگر صفت‌های اسلامی/عبادی باشد هم همراهش خواهند آمد.
به نگر من بهتر است به جای اینکه انرژی خودمان را روی زیرپرسش بردن بودن خدا بگذاریم (که در بالا
گفتیم هیچ آسیبی هم به هیچکس نمی‌رساند) بر روی زیرپرسش بودن و از اعتبار ساقط کردن نگارش الله بگذاریم.
برای زیرپرسش بردن خدا بودن الله هم از راه‌های زیر می‌توان پیش رفت:
- نشان دادن تناقضات قرآنی:
- بهترین و ساده‌ترین آن تناقض‌های ریاضیاتی و جمع و تفریق‌های کسری هستند (در ارث و دیه و ..) که الله گویا درست بلد نبوده
- نشان دادن تناقض‌های دانشیک قرآن: صاف بودن زمین، آفریدن آدم از لخته خون، میخکوب بودن آسمان به ستاره‌ها، قلب در جایگاه اندام فکر کردن و مغز، شش روز بودن آفرینش جهان، ...
- برشمردن تناقض‌های تاریخی، عبدالله نام بودن پدربزرگ محمد و پیوند آن با دیگر بت‌های لات و عزی
- تحریف شدگی قرآن: نشان دادن نوشته‌هایی از قرآن نخستین با خط کوفی، نشان دادن سیر و تحولات دگرگونی دبیره عربی و چگونگی تحریف شدن و بدبازگردانی شدن آن
- محدود شدن الله از روی زاب‌ها (صفت‌های) نسبت داده شده به او:
- با برشمردن زاب‌های الله مانند:
- الله اکبر (بزرگتر) است.
- الله قادر (تواناتر) است.
- الله ماکر (مکارتر) است.
- پس منطقی الله نمی‌تواند همزمان قادر و هم ماکر باشد، چرا که مکر و حیله زمانی کاربرد دارند که توانایی ما در برابر فرد دیگری کمتر یا هم‌اندازه باشد و برای بیشتر کردن آن دست به مکر و حیله بزنیم!
پاسخ با گفت‌آورد