
بجای وادادن در برابر واقعیت تلخ، بهتر است آدمی بكوشد كه واقعیت را بسود خود دگرگون كند و اگر بتواند حتی یك واژه ی تازی را هم از زبان شیرین مادری خود بیرون بیندازد بهتر از این است كه بگوید چه كنم ! ناراحتم! ولی همچنان در گنداب بماند و دیگران را هم به ماندن در گنداب گول بزند!!
—مزدک بامداد


اوکی, از دیدگاهی دیگر مینگریم
در کشوری, مردم از دیرباز کباب را لای نان گذاشته و خورده و
آنرا در فرهنگ خود اشان به نام خوراک "کباب شامی" میشناسند.
در کشور همسایه, مردم همان کباب را جور دیگری پخته, ولی لای همان نان گذاشته و در کنار
اش یک سس محلی و چند گونه سبزی ویژه و نایاب هم زده و به آن کباب شامی نو یا نوشامی میگویند.
چند دهه دیرتر, از کشور همسایه ناگهان کسانی بیکار شده و میگویند
این کباب شامیِ نوینی که ما میخوریم همان کباب شامی است و نباید به آن "نو" گفت.
کسانی از کشور دیگر برگشته و میپاسخند درسته که هر دوی اینها کباب و نان دارند, ولی
ما از دیرباز به این خوراک میگفتهایم شامی و آنچه شما میخورید همان شامیِِ شامی نیست.
"زنی" در این میان خشمگین شده و بیخودگویان درمیاید «سفستهیِ ارجاع به
آتوریته! همانا کباب کباب است, نان هم نان است, اینها هم دو شامی هستند و لاغیر...»!
...
داستان ما به سر رسید ... کلاغه به خانه اش نرسید![]()
بجای وادادن در برابر واقعیت تلخ، بهتر است آدمی بكوشد كه واقعیت را بسود خود دگرگون كند و اگر بتواند حتی یك واژه ی تازی را هم از زبان شیرین مادری خود بیرون بیندازد بهتر از این است كه بگوید چه كنم ! ناراحتم! ولی همچنان در گنداب بماند و دیگران را هم به ماندن در گنداب گول بزند!!
—مزدک بامداد

Confusion will be my epitaph
As I crawl a cracked and broken path
If we make it we can all sit back
And laugh
But I fear tomorrow I'll be crying,
Yes I fear tomorrow I'll be crying
.Yes I fear tomorrow I'll be crying
Alice(12-01-2013),kourosh_bikhoda (12-01-2013),sonixax (12-01-2013),undead_knight (12-02-2013)
هماکنون 1 کاربر سرگرم دیدن این جُستار است. (0 کاربر و 1 مهمان)