ماهیت زبان یک رابطهی "قراردادی" است و شامل حروف، واژگان، علائم و ... میشود. سمیکلون و علامت نقل قول و ...
هم قراردادی و جهانی هستند و همانگونه که ما در واژه بندی و جملهها پیرو این قراردادها هستیم، در دیگر ویژگیهای
زبانی هم باید از آن تبعیت کنیم.
منطور من از نوشتار رسمی چیز خاصی نبود، یک مقاله یا یک گزارش هم برای ارائه به استادان (چلقوز؟) هم اصول خود را
دارد و یک نوشتهی رسمی بشمار میرود، نوشته رسمی که شاخ و دم ندارد.