گفتگو پیرامون کمونیسم و سوسیالیسم

[Dariush]

گفته شد که چه سفسته ای در اینجاست، گویا هوش نکردید!
میخواهید دوباره در باره ی قوی سیاه و ۵% سرمایه دار
کلان که جهان در دستشان است سخن بگوییم دوباره؟

خیر این شما هستید که گویا نوشته ها را نمیتوانید بخوانید :

اما اینجا سخن از آنارشیسم و یا در مورد هر نوع دولتی نیست. بلکه اینجا بحث در مورد دولت کمونیستی است. این را هم توضیح دادیم که چرا دولت در این شکل امکان بسیار بالایی برای فساد و دیکتاتوری و استبداد و اقتدار و خفقان و انحصار دارد. اینکه چرا حتما دولت کمونیستی به این ورطه می افتد را من نباید توضیح دهم این شما هستید که باید توضیح دهید چرا چنین نمیشود. همانطور که وقتی من و شما داریم از خانه خارج میشویم و شما از من میخواهید که در را بدون قفل رها کنیم باید به من اطمینان دهید که دزد به خانه نخواهد زد. بنابراین این جنگولک بازی ها را برای ما درنیاورده و توضیح دهید که دولتی که ثروت و منابع کشور را در اختیار دارد و انحصار قدرت دارد چرا با اینکه شرایطی بسیار ایده آل برای تبدیل شدن به یک دولت فاسد استبدادی را دارد اما اینطور نمیشود. نه اینکه من توضیح دهم چرا حتما اینطور میشود.

بر ماست که از تجربه های تاریخی خود درس بگیریم و نگذاریم اینها یکجا جمع شوند تا بعد ناچار شویم دست به دعا برداریم که خدا کند دل دیکتاتور مابسوزد و بر ما رحم کند و کمتر ما را بکشدو بگذارد آزادی بیان باشد و دزدی نکند وفساد کلان براه نیاندازد و خفقان ایجادنکند و کشور را پر از زندان و گور دسته‌جمعی نکند و ....اینکه تمام تجربه های تاریخی پیش از این چنین بوده اند که دولتهایی که اقتدار و انحصارداشته اند همگی فاسد شده و جنایتکار ازکار درآمده اند سبب می‌شود که شانس بالایی برای فساد دولتهای بعدی وجود داشته باشد و این جمله را نمیتوان مغلطه استقرا نامید.بنابراین شرط هوشیاری ایجاب میکند که با انشاالله و ماشاالله پیش نرویم تا بعدا به غلط کردن افتاده و با میلیونها کشته و نابود شده بخواهیم آن را سرنگون کنیم.مادر جهان استدلال و منطق زندگی نمیکنیم و نیاز است که عقل سلیم خود را بکار گرفته و هوشیاری به خرج دهیم.برما بایسته است که پیش از آنکه همچون ایران سال ۵۷ به پاکنهادی دولت و رهبران خوداعتماد کرده و سپس به غلط کردن افتیم تاآنجا که میتوانیم از شرایط کافی و لازمبرای فراهم آمدن انحصار سیاسی جلوگیریکنیم.
شمارا نمیدانم ولی من وقتی از خانه بیرون می‌روم به اینکه انشاالله دزد به خانه‌ام نخواهد زد تکیه نکرده و در خانه‌ام راقفل میکنم.پس من جلوی امکان دزدی خانه‌ام را میگیرم ونمیگویم که حالا از کجا معلوم که دزد بیاید و خانه‌ام را بزند پس بیخیال قفل کردن درخانه.درمورد دولت همینطور .استعقل سلیم به من میگوید که پیشگیری بهتراز درمان است.