کدام فیلسوف؟ نگر شما چیست؟

[Alice]

درست است خردگرای گرامی.هم اکنون هم زمینه هایی برای پرداختن ِ فلسفه مانده....
این کاستی بیشتر به خاطر کمبود وقت است(شاید هم بهانه ای دروغین؟نمی دانم).

درست است، من از دسته‌ی کسانی هستم که به فلسفه علاقه‌مندم ولی درست مانند
شما در این زندگی نوین و کار و بارهای فراوان و بی‌شمار گمان نمی‌کنم نیازی باشد که دیگر
در فلسفه تعمق کنیم. چراکه آماج یکم از فلسفه‌خوانی دریافت سازوکار هستی و کلان‌بینی
بوده است! ولی اگر بگوییم که فلسفه مرده است، سخن گزافی نگفته‌ایم. پیشرفت فند و تکنولوژی
و دانش، فلسفه را پس رانده و تا مرز انقراض پیش برده است. خیلی از گفتمان‌های و رازهای
پیشین که فیلسوفان در آن تعمق و اندشکاوی می‌کردند امروزه پاسخ ساده‌ای دارند. بزبان دیگر
امروزه دیگر برای "فهم" ساز و کار جهان بایسته نیست که فلسفه را از بر کنیم، بسنده است که
نگاهی گذرا به یافته‌های کیهان‌شناسی و زیست‌شناسی و ژنتیک بیاندازیم.

[Mehrbod]

ولی اگر بگوییم که فلسفه مرده است، سخن گزافی نگفته‌ایم.

فلسفه = نگرش هماگ (کلی) و کلان به چیزها

پس تا زمانیکه چیزی برای اندیشیدن هست, فلسفه هم هست.

[Alice]

[Mehrbod]

[Alice]

[Philo]

من که درنیافتم روی سخن شما با من بود یا نه، ولی گفتمان من روی متدشناسی نبود! روش‌شناسی
گفتمان جدایی[7] است که در زمینه‌ی فلسفه‌ی تحلیلی و ... بکار می‌رود و پیوندی به فلسفه‌ی قدیم ندارد!
اگر فردید[8] شما این بود که برای رسیدن به معرفت باید دست به گریبان فلسفه شد سخن درستی است،
ولی فلسفه‌ی "معرفت‌شناسی" که راه رسیدن به شناخت را نشان بدهد. برای نمونه مزدائیک[9] فلسفه
است، چراکه با روش‌های معتبر (قیاس ارستویی و ...) کار می‌کند. در این کران‌نمایی[1]، فلسفه را شاخه‌ای
از شناخت که بروی فرنودهای[10] آشکاره[11] و صرفا عقلانی تکیه می‌کند را می‌گویند. وانگهی من از ماهیت
"فلسفه" سخن گفتم نه فلسفه تحلیلی یا غیره و ذلک. یا بزبان دیگر فلسفه‌ای که من گفتم مرده است با
هستی سروکار داشت نه روش‌های هستی‌شناسی.

کران‌نمایی = تعریف ؛ کرانه[12] نمایی کردن
آشکاره = بدیهی

حدس می زدم که روی سخنم با شما نباشد! و حال که می گویید برای یک "غیر علم" به نام معرفت شناسی ارزش قائلید مطمئن شدم. برای همین هم نقل قولی نیاوردم، اما شما در ابتدا جوری سخن گفتید که گویا با داشتن علم از هر آموخته دیگری بی نیازیم، و باسوادتر (=دانستن علوم بیشتر صرفا از لحاظ حجمی) بودن ماها را به رخ دکارت کشیدید، اما توجه نکردید که دکارت خودش معرفت شناس و روش شناس بود، و توجه نکردید که مطالعه تاریخ معرفت شناسی (که خودش از یونان باستان و به خصوص رساله ته تتوس افلاطون آغاز می شود)، خودش بخش مهمی از راهِ مطالعه معرفت شناسی است.

[Alice]