تا 11 سالگی بگذارید فرزندتان کودکی اش را بکند.
11 سالگی او را به آموزش شنا بفرستید که شنا را حتما فرا بگیرد.
اگر به فوتبال یا موسیقی یا رزمی یا زبان هم علاقه داشت میتواند برود. اما اجبار نکنید.
بیشتر پسرها ورزش رزمی را دوست دارند که جهت اعتماد بنفس و سلامتی بسیار مفید است و روحیات پسر ها را محکم بار می آورد همانطور که بعدها طبیعت ازشان انتظار دارد.
فوتبال هم خوب است. در کل اگر فرزندتان را از کودکی با ورزش همراه و دوست کنید در بزرگسالی از بسیاری از مشکلات گریبانگیر والدین آسوده خواهید بود.
در مورد زبان هم هر وقت که احساس نیاز کند خودش دنبالش را میگیرد.
کلاس موسیقی هم خوب است اما از نظر من اولیتی ندارد.
سعی کنید فرزندتان را از کودکی به فکر کردن و چاره یابی و کتاب خواندن و مطالعه ی علمی تشویق کنید. (نه کتاب های داستان و هری پاتر و چرندیاتی که باعث خیالاتی شدن کودک میشود)
من اگر روزی فرزندی داشته باشم بر روی مطالعه,یادگیری شنا و آموزش رانندگی اش تاکید زیادی میکنم.
همینطور بر روی آموزش روابط عمومی و ایضا آموزش امور مالی اش و آموزش مدیریتش سرمایه گذاری ویژه ای خواهم کرد.
باقی چیزها مهم نیست و هر وقت خودش خواست و احساس نیاز کرد میرود پی اش را میگیرد و یاد میگیرد.
اما یادگیری این کارها بسیار برای فرزندتان آینده ساز است.