آغازگر جُستار
حکم روایت کسی که حدیثی را روایت کرده و آنرا فراموش کرده است:
1-اگر با قطعیت و جزمیت،حدیثِ روایت شده از خود را نفی کند،روایتش پذیرفته نمیشود.مانند اینکه بگوید:به هیچ عنوان انرا راوایت نکرده ام یا اینکه بگوید او بر من دروغ بسته است و یا الفاظی شبیه اینها
2-اگر در نفی آن مردد باشد،همانند اینکه بگوید:"نمیشناسم" یا "به خاطر نمی آورم" و یا الفاظی شبیه این،حدیثش پذیرفته میشود.
یعنی اگه خودشم تو شک باشه و یا مطمئن نباشه که چنین چیزی گفته حدیثش قبول میشه!
من دیگه چیزی نمیگم!
پاسخ با گفت‌آورد