بایستی نگاه کرد که سرچشمه این خرافات از کجا می‌آید تا ارزش و اعتبار آن روشن باشد.
برای نمونه در اسلام ما می‌دانیم که سرچشمه مهادین و اصلی برای احکام و اصول قرآن می‌باشد، در زرتشت نیز
اگر ریفرنس شما گاثاها از اوستا یا سرچشمه معتبر دیگری باشد، آنگاه این نقد‌ها پذیرفتنی خواهند بود، اما اگر از اینکه یک شماری
یک جایی فلان چیز را از زبان زرتشت گفته‌اند و یا یک نویسنده اسلامگرایی فلان چیز را نوشته می‌آیند، خوب منطقا ارزشی نخواهند داشت.
هر آینه تا آنجایی که خود من گاثاها را خوانده‌ام، هرگز چنین احکام نابخردانه و خرفت‌واری ندیده‌ام و
بلکه بوارونه، در آن زرتشت پیروان خود را همواره به نیکی و نیک‌سرشت بودن در زندگی فراخوانده است.
پاسخ با گفت‌آورد