آغازگر جُستار
فرایند و محصولاتی که از این مراکز نسبتا علمی بدست می آمد برای افراد عادی و عوام تعجب آور بود و نوعی قدرت و توان ماورایی را در ذهن خود برای این اماکن و افرادی که در آنجا مشغول بودند متصور بودند و هر از گاهی در نهان و آشکار این پرسش را میکردند که این اطلاعات و قدرت و علم از چه منبع لایزاری صادر میگردد .... در حالی تفاوت آنها با اندیشمندان همین اندیشیدن و اهتمام و استمرار به منطق بود .. اما بعد از اینکه این پرسشهای جسته و گریخته پر رنگ شد مسئولان و متصدیان این مراکز در صدد توضیح بر آمدند که این نتایج حاصل خرداندیشی است و هرچه شما از این مراکز دریافت میکنید تنها از دریافتها و تحلیلهای خردمندانه است اما عوام در این راستا تحلیل فیزیکی نداشتند و عامل ملموسی را تجربه نمیکردند پس به عناوین و صورتهای مختلفی این نیرو را تفسیر کردند که به اسامی و نامهای متعددی خوانده میشد .... مثل یزدان ، ایزد ، مزدا ، خورداد، خرد داد ، خود آ ، و در نهایت خدا !!!! و برای هر جنبه طبیعی علتی را متصور میشدند مثل خدای آب (آناهیتا) و....که خدا به نسبت اهمیت و نیاز تفکیک و خدایان متولد میشدند (البته در ذهن بشر) و تفاوت نمیکرد که چه عاملی بانی این (معجزات آن زمان) بوده ، مهم این بود که قدرتی فرای تصور و تحلیل مردم ان روزگار به یاری آنان آمده تا آنها را از بدیها و زشتی ها و بلایایی که تا آن زمان باعث خلل در زنگیشان بود یاری نماید و آنها به واقع شاکر بودند و قدر این شکرانه بست و گسترش هر چه بیشتر این مراکز و همینطور ترجیح اندیشمندان بر ادامه راه خردمندانه شان بود:
پاسخ با گفت‌آورد