احتمالا موضع ما متفاوت است مهربد جان. من فرهنگ و زبانِ ایرانی را نه به خاطر آن که شاید برتری‌ای (یا حداقل تفاوتی) در آن نسبت با دیگران باشد، بلکه به سببِ اینکه حداقل بخشی از گنجینه‌ی حیاتِ تاریخی بشری هستند دارای ارزش برای پاسداشت می‌دانم.نوشته اصلی از سوی Mehrbod
ناآگاهیِ شما از سنتِ ناسیونالیسم‌ستیزیِ کمونیست‌ها، بر گردنِ من نیست. شاید برای شما حداقل جالب باشد که در ایران حذب توده تا نبشِ قبرِ فردوسی هم پیش رفته بود.
این تلاشی‌ست در جهتِ جداسازیِ یک پدیده از پیامدهایش. به من بگویید که چرا من باید نمونه‌های پرشمارِ تجربه‌ی عملی پیاده‌سازی اندیشه‌هایتان را با هزینه‌ای در وسعتِ مرگِ میلیون‌ها انسانِ بی‌گناه که بی‌شک تجربه‌ای بی‌مانند در تاریخِ حیاتِ بشری است را نادیده بگیرم و بچسبم به این چیزهای آرمانی که می‌گویید؟
پاسخ با گفت‌آورد