سلام.نوشته اصلی از سوی mosafer
فرصت بازی کردن مقابل بازیکنان بهتر بسیار خوب است. هرچقدر هم که قوی باشند. از 3 بازی 1 بازی را هم که برد. چنین مسابقاتی به روش سوییسی است پس با افراد هم سطح یا پایین تر از خودش هم بازی می کند. شاید اگر با این نگرش که قرار است در این مسابقات نتیجه خوبی کسب کند شرکت نمی کرد و برایش توضیح می دادند که این مسابقات برای افزایش سطح آمادگی اش است و انتظارات از او بالا نباشد، می توانست فارغ از نتایج از بازی ها لذت ببرد و یاد بگیرد. باید پیش از هرچیز از خود بازی لذت ببرد. تجربه چنین مسابقاتی بسیار آموزنده هستند. شطرنج در سطح حرفه ای، جدا از دانش و مهارت نیاز به شخصیت نیرومندی هم دارد تا فشارهای روانی را در طول مسابقه به خوبی تحمل کنید. چنین مسابقاتی، مهارت های بازیکنان را پرورش می دهد و من دلیل کناره گیری را نمی فهمم چون او آنقدرها ضعیف نیست که در حد مسابقات نباشد و 1 بازی را برده بود. تلخکامی بخشی از شطرنج و زندگی است. نمی توان از او در برابر تجربه های تلخ محافظت کرد. باید او را آماده رویارویی با آن ها کرد.به قول کاسپارف:
. Few things are as psychologically brutal as chess
تا دلتان بخواهد بازیکنان بزرگ در شطرنج داشتیم که همه مهارت های لازم را داشته اند ولی به خاطر شخصیت شان، نتوانسته اند به سطح بالا برسند. پس شکنندگی اصلا عنصر مطلوبی در شطرنج نیست چون شطرنج، جنگ است. باید روحیه جنگندگی، اعتماد به نفس و شخصیت نیرومندی داشته باشید.
پاسخ با گفت‌آورد