حداقل در بعضی چیزها، فارسی سازی و فارسی گویی چندان جالب و کارا نیست و حتی شدنی نیست.
مثلا توی رشتهء خودم که رایانه و برنامه نویسیه.
اینقدر اصطلاحات هست، اینقدر ترکیب میاد، اینقدر تغییر و افزوده ها زیاد و سریع هستن، که فرصت ترجمه و جا انداختن درست و حسابی اینا نیست. بخصوص که کسی که میخواد لغت سازی کنه باید تخصص خوبی در علوم رایانه و اینها هم داشته باشه. نباید این مسئله ساده گرفته بشه. حداقل باید یک تیم باشن که توش چندتا خبره کامپیوتر هم باشه. یا اینکه اصلا بیان در همین پابلیک و اینترنت و اینها با چند نفر و یا عموم مشورت کنن. بنده تاحالا چند مورد ترجمه های اشتباه یا مشکل دار دیدم که مسائلی رو هم ایجاد کردن. مثلا یک جا یک آدمی که مثلا خودش رو متخصص و برنامه نویس هم میدونه (واقعا هم هست)، بنا بر ترجمهء فارسیش دربارهء فلان اصطلاح تخصصی نظر داشت و میگفت فلان طوره، که بعدا با توضیح و سند بهش ثابت کردم کاملا غلطه و ترجمهء فارسی هم به دردی نمیخوره!
ما خدایی اینقدر وقت نداریم که حالا بخوایم اینا رو معادل سازی کنیم، بعد خودمون هم استفاده کنیم و جا بیفته برای خودمون و دیگران.
چون علم و فناوری بخش عمدش از اونور میاد و بخش اعظمش هم زبان انگلیسی است، بهینه ترین راه از نظر تخصصی اینه که با خود انگلیسی کار کنیم تاحد ممکن. فارسی تنها در حد ضرورت.
تبدیل بعضی اصطلاحات هم بنظر میاد واقعا دشواره. مثلا سر معنای همون اصطلاحی که با طرف بحث کردم، هیچکس نتونست یک معادل فارسی خوب براش پیدا کنه، و از بنده خواستن اگر چیزی بنظرم میرسه بگم، که بنده هم هرچی فکر کردم بنظرم نرسید (خب تخصص در زبان فارسی هم ندارم).
پاسخ با گفتآورد