خود اینم باز مشکل داره.این جهان با این همه پیچیدگی مگر میتواند اتفاقی شکل گرفته باشد!
الان این استدلاله مثلا؟
یا القا میکنه که اینکه یک چیز پیچیده نمیتونه اتفاقی شکل بگیره، از دید عقل و همگان بدیهی است.
درصورتیکه خود این اثبات نشده.
و بنده اون رو دیگه بدیهی هم احساس نمیکنم.
شاید یه زمانی احساس میکردم، اما هرچی قدرت ذهن و دانش و تجربم بیشتر شد بیشتر شک کردم و فهمیدم که خیلی چیزها که فکر میکنیم بدیهی هستن بدیهی نیستن و خیلی چیزها که فکر میکنیم غیرممکن هستن میتونن ممکن باشن.
واقعا میتونن ثابت کنن، با استحکام درحد ریاضی، که شکل گیری چیز پیچیده بر اثر تصادف ممکن نیست؟
این بحث میره توی احتمالات. و در این احتمالات هیچوقت اطمینان به 100% مطلق نمیرسه. همیشه یک ذره ای ولو ناچیز احتمال عکسش هم هست.
تازه یک احتمال هرچند ناچیز باشه، اگر به تعداد کافی امکان رخ دادن داشته باشه بالاخره رخ میده.
یعنی مثلا احتمال یک چیزی یک در هزاره، اگر شما هزار بار آزمایش کنید طبیعتا انتظار میره رخدادش رو مشاهده کنید؛ ولی اگر یک بار آزمایش کنید، طبیعتا انتظار یک در هزار میره.
همینطور درمورد جهان هستی هم معلوم نیست چند بار تاحالا شکل گرفته. شاید 1000 بار شاید یک میلیارد بار شاید خیلی خیلی بیشتر. شاید اصلا بطور همزمان بینهایت یا تعداد خیلی زیادی جهان وجود داشتن/دارن که از قضا ما توی این یکی هستیم که بصورت تصادفی درش این پیچیدگی و موجودات بوجود آمدن!
شاید جهانهای قبلی اینطور نبودن و چیزی اینقدر پیچیده درشون شکل نگرفته برحسب تصادف، اما بالاخره این چرخه بقدر کافی تکرار شده تا چیزهایی اینقدر پیچیده هم شکل بگیرن.
خب قضیهء میمونهای بینهایت همینه دیگه: Infinite monkey theorem - WiKi
از نظر ریاضی و احتمالات که کاملا روشن و شدنیه!
اگر ما میدونستیم که زمان و مکان و جهان فقط همین بوده که ما توش هستیم، و فرصت کافی برای تصادفات کافی وجود نداشته، اونوقت میتونستیم بگیم منطقا باید فرض کرد که این پیچیدگی تصادفی نیست (تازه اونم نه اینکه اصلا امکان نداره، بلکه بدین معنی که احتمالش بسیار ناچیزه). ولی ما نمیدونیم و نمیتونیم مطمئن باشیم که چند بار این هستی موجودیت خودش رو آزمایش کرده.
پاسخ با گفت‌آورد