یعنی برای نمونه, این کسانیکه از خودآزاری‌هایِ روانی و فیزیکی مانند تیغ کشیدننوشته اصلی از سوی کوشا
به سر و روی خود لذت میبرند هم نباید دنبال راهکار باشند و بهتره به کارشان دنباله بدهند؟
یا اینکه, اگر بیشتر مردم میخواستند خودفریبی نموده و به خدایی مهربان و بخشاینده و ... بباورند و به اینکه
پس از مرگ نیست نمیشوند که هیچ, بجایش میروند بهشت و ٤٠ حوری, خوب این مایه‌یِ این نمیشود بجای کوشش و
اندیشه در همین جهان برای درمانیابی بیماری‌ها و دستیابی به پردیسی زمینی (نه بهشتی آسمانی), در خودفریبی و پنداره‌هایِ شیرین زندگی اشان را دور بریزند؟
بگفت زنده یاد صادغ هدایت, «بهشت بزرگترین فریب برای جهنم کردن دنیا است».
پاسخ با گفت‌آورد