آغازگر جُستار
گفتم ک سخن آن جهود (سخن ک نه ... شاید پوزخندی ک از زیر لبش جهید) کمترین اثری نداشت و فقط برایم پررنگ شد. (ببخشید ک در این لحظه ها آن بودیم و یکی از خدام وزیر جنگ با ما چتید) مسئله اینست ک دو دلیل پر اهمیت وجود دارد ک یکی از دیگری محکم تر است. (1) در سراسر ایران و جهان فقط یکی هست ک در برون و درون آشکارا و بی محابا با تمام ارکان قدرت دینی جنگید و گفتگو رستنگاه او بود و در عین همسوئی ظاهری گامی برای او برنداشت. چه گامی؟ آیا نمیشد ایشان ک میتوانستند راهی برای مطرح شدن ما بیابند؟ نه اینگونه ک تمام عمرمان صرف تحقیق و نوشتن شد و کلامی از ما به هیچکس نرسید. (2) ایشان بیخدائی را مملوک پدری دانستند و در کسوت آن هرچه خواستند گفتند و .... شد آنچه شد. حال آن ک بیخدائی ارجمندترین اندیشه و کردار ممکن برای آدمیست. در قالب این دو دلیل محکم میگویم ک ایشان حقوق بگیر سپاه بودند یا نه به از این ب اسلام و آخوند خدمت نمیتوانستند کرد. همچنان ک کامران کبیر ک روحش قرین باریتعالاة باد در حق آخوندیسم فرمودند: بزرگترین خدمت انقلاب ب ایران این بود ک دست اسلام را برای ملت رو کرد. حالا زیاد سرحال نیستم و چتیدن روحم را صرف کرد ولی گمانم ارتباطی میان مثال من با مطلب فوق وجود داشته باشد. ببخشید مجددا . تا فردا.نوشته اصلی از سوی Anarchy
پاسخ با گفت‌آورد