پرسش و پاسخ‌های فلسفی/دانشیک با مزدک بامداد

[سامان]

دوست گرامی، سنگینی( وزن)، نیرویی است که در میدان گرانش به تنمایه (جرم) کارگر میشود.
برای دریافت بهتر، شما در گویال ماه، سنگینی بسیار کمتری از روی زمین دارید و در گردار زمین،
هیچ سنگینی ندارید و اندروای آویزان هستید. ولی در هر سه جا، شما تنمایه یکسان دارید ! پس اگر
این فوتون های گرفتار در روی زمین ، در همچه سیلندری باشند، در پی اینکه تنمایه پدید میاورند،
سنگینی هم پدید میاورند چون ما در روی زمین یک میدان گرانش نیرومند داریم. ولی اگر همین ها
در اسپاش (فضا) یا روی ماه باشند ، گرچه درست همان تنمایه را پدید میاورند، ولی سنگینی
کمتری در پی دارند، چون انجا میدان گرانش(=چگالی گراویتون ها) کمتر یا نزدیک هیچ است.
F = m x a
سنگینی = تنمایه x شتاب گرانش

•

استاد مزدك،
چنانچه كمی صریحتر پاسخ بدهید افراد مثل من به اشتباه دچار نمیشوند.

بنابراین و تا به اینجای كار آنچه كه من از انرژی با تعریف شما دریافته ام این است:
جنبشی كه خود چیز نیست و در هنگام مشاهده تنها جنبش (جنبش خالی و بدون هیچ چیز) بوده ولی جرمی دارد كه این جرم داشتن خاصیت چیز هاست.

تایید میفرمایید؟