پرسش و پاسخ‌های فلسفی/دانشیک با مزدک بامداد

[سامان]

این به این چم است که تنمایه انرژی یک سامانه در بیرون از یک سامانه ،
سهیده (حس) میشود و نه در درون آن.

به زبان دیگر، هرگاه انرژی در درون سامانه ای بهر روی گیر کرده باشد،
بخشی از تنمایه ی آن سامانه میشود. بر نمونه ملکول آب را در نگر بیاوریم
که از دو اتم هیدروژن و یک اتم اکسیژن ساخته شده است و این اتم
هارا یک انرژی پیوندی به هم چسبانیده است.( هر گونه چسبانندگی و
پیوند در این جهان بدست ریزگان نیروبر انرژی ، مانند فوتون و گراویتون و
گلوئون انجام میشود). پس در این مولکول، انرژی یا همان فوتون ها
( که در این بستر به انها فوتون مجازی هم میگویند چون آزاد نیستند)،
میان اتمها "گیر" کرده اند و برای همین تنمایه ی یک مولکول آب،اندک
خورده ای از تنمایه دو پروتون ( دو اتم هیدروژن بی الکترون) و یک اتم
اکسیژن بیشتر است.

نمونه دیگر سامانه ی پروتون است که در آن، تنها ۳ کوارک دارای ماندمایه
هستند که و ماندمایه ی آنها روی هم نزدیک یک درسد ماندمایه ی پروتون
است ولی این ۹۹% دیگر از کجاست؟ از انرژی گرفتار در میان کوارک ها،
یا بهتر بگوییم، انرژی ای که کوارک هارا وادار میکند به هم بچسبند. در فیزیک
نام این انرژی گرفتار درون پروتون، "گلوئون" است که واژه ی "گلو" = چسب میاید.

The three valence quarks that make up each proton account for about one percent of its mass;
the rest comes from interactions among the quarks and gluons.

Read more at: Quark matter's connection with the Higgs
•

معنی این نوشته و نوشته ی بعدیتان را میتوان اینگونه ترجمه نمود كه فوتون های گرفتار باعث ایجاد وزن میشوند نه جرم؟

[مزدك بامداد]

معنی این نوشته و نوشته ی بعدیتان را میتوان اینگونه ترجمه نمود كه فوتون های گرفتار باعث ایجاد وزن میشوند نه جرم؟

دوست گرامی، سنگینی( وزن)، نیرویی است که در میدان گرانش به تنمایه (جرم) کارگر میشود.
برای دریافت بهتر، شما در گویال ماه، سنگینی بسیار کمتری از روی زمین دارید و در گردار زمین،
هیچ سنگینی ندارید و اندروای آویزان هستید. ولی در هر سه جا، شما تنمایه یکسان دارید ! پس اگر
این فوتون های گرفتار در روی زمین ، در همچه سیلندری باشند، در پی اینکه تنمایه پدید میاورند،
سنگینی هم پدید میاورند چون ما در روی زمین یک میدان گرانش نیرومند داریم. ولی اگر همین ها
در اسپاش (فضا) یا روی ماه باشند ، گرچه درست همان تنمایه را پدید میاورند، ولی سنگینی
کمتری در پی دارند، چون انجا میدان گرانش(=چگالی گراویتون ها) کمتر یا نزدیک هیچ است.
F = m x a
سنگینی = تنمایه x شتاب گرانش

•

[سامان]

دوست گرامی، سنگینی( وزن)، نیرویی است که در میدان گرانش به تنمایه (جرم) کارگر میشود.
برای دریافت بهتر، شما در گویال ماه، سنگینی بسیار کمتری از روی زمین دارید و در گردار زمین،
هیچ سنگینی ندارید و اندروای آویزان هستید. ولی در هر سه جا، شما تنمایه یکسان دارید ! پس اگر
این فوتون های گرفتار در روی زمین ، در همچه سیلندری باشند، در پی اینکه تنمایه پدید میاورند،
سنگینی هم پدید میاورند چون ما در روی زمین یک میدان گرانش نیرومند داریم. ولی اگر همین ها
در اسپاش (فضا) یا روی ماه باشند ، گرچه درست همان تنمایه را پدید میاورند، ولی سنگینی
کمتری در پی دارند، چون انجا میدان گرانش(=چگالی گراویتون ها) کمتر یا نزدیک هیچ است.
F = m x a
سنگینی = تنمایه x شتاب گرانش

•

استاد مزدك،
چنانچه كمی صریحتر پاسخ بدهید افراد مثل من به اشتباه دچار نمیشوند.

بنابراین و تا به اینجای كار آنچه كه من از انرژی با تعریف شما دریافته ام این است:
جنبشی كه خود چیز نیست و در هنگام مشاهده تنها جنبش (جنبش خالی و بدون هیچ چیز) بوده ولی جرمی دارد كه این جرم داشتن خاصیت چیز هاست.

تایید میفرمایید؟

[مزدك بامداد]

استاد مزدك،
چنانچه كمی صریحتر پاسخ بدهید افراد مثل من به اشتباه دچار نمیشوند.

بنابراین و تا به اینجای كار آنچه كه من از انرژی با تعریف شما دریافته ام این است:
جنبشی كه خود چیز نیست و در هنگام مشاهده تنها جنبش (جنبش خالی و بدون هیچ چیز) بوده ولی جرمی دارد كه این جرم داشتن خاصیت چیز هاست.

تایید میفرمایید؟

جنبش، که تا کنون چیز بشمار نمیرفت ولی دیدیم
که تنمایه هم دارد و اینگونه یک چیز است. یا بهتر
بگوییم: همه چیز ها، از همین چیز ساخته شده.
•

---
دگرسانی(تفاوت) سنگینی و تنمایه ( وزن و جرم) از اموزه های ساده ی فیزیک است.

[سامان]

دگرسانی(تفاوت) سنگینی و تنمایه ( وزن و جرم) از اموزه های ساده ی فیزیک است.

بر اساس این قسمت از نوشته ی شما:

درست است، در پیک پیشین ، کوشدیم به زبانی هرچه ساده تر در این باره روشنگری نمایم.
چکیده سخن اینکه انرژی/فوتون هایی که در یک بخش ازاسپاش (فضا) هستند، چه گیر افتاده
چه بگونه ی آماری همواره در ان هستند، بخشی از تنمایه ی ان بخش از اسپاش میشوند و
گرانش (gravity) پدید میاورند. •

و اینكه در فیزیك نوینی كه شما ارائه میفرمائید انرژی چیزی نیست كه چیز هست (استاد من ارادت دارم خدمتتان ولی این واقعیتی است كه شما فرموده اید)، یك لحظه تصور كردم شاید در این فیزیك نوین این چیز كه چیز نیست و با ذهن قدیمی نگر من قابل درك نیست تنها ایجاد كننده ی جاذبه باشد و از این طریق تنها بر وزن اثر بگذارد بدون آنكه خود جرمی داشته باشد. چرا كه غیر چیزی كه جرم هم دارد بعید نیست بدون جرم داشتن، وزن داشته باشد.

[مزدك بامداد]

بر اساس این قسمت از نوشته ی شما:

و اینكه در فیزیك نوینی كه شما ارائه میفرمائید انرژی چیزی نیست كه چیز هست (استاد من ارادت دارم خدمتتان ولی این واقعیتی است كه شما فرموده اید)، یك لحظه تصور كردم شاید در این فیزیك نوین این چیز كه چیز نیست و با ذهن قدیمی نگر من قابل درك نیست تنها ایجاد كننده ی جاذبه باشد و از این طریق تنها بر وزن اثر بگذارد بدون آنكه خود جرمی داشته باشد. چرا كه غیر چیزی كه جرم هم دارد بعید نیست بدون جرم داشتن، وزن داشته باشد.

??
در پیام پیش روشن کردم که سنگینی (وزن) یک نیرو است که از تنمایه (جرم) پدید میاید.
همچنین میتواند از شتاب (acceleration)تنمایه پدید بیاید، مانند اینکه شما سنگینی تان در
اسانسور در گاه بالا رفتن یکهو بیشتر میشود. یکان نیرو و سنگینی (نیوتون) و یکان جرم (گرم)
یکی نیستند و پیوندساز انها یکان شتاب است که در ترازو ها همان شتاب گرانش زمین است (=10 m/s²) .
یک پروتون که ۹۹% تنمایه آن همان انرژی گلوئون است، خودش هم میدان گرانش پدید می اورد
و هم اینکه اگر در میدان گرانش دیگری (زمین, ...) باشد، سنگینی هم پیدا میکند. خود نیروی گرانش
زمین هم چیزی نیست جز میلیارد ها میلیارد پروتون و نوترون که در پی نیروی گرانش به هم چسبیده اند و
گویال زمین را ساخته اند و نیروهایشان را با هم یکی کرده به بیرون از زمین پخش میکنند. اینگونه، ۹۹%
خود تنمایه ی زمین و نیروی گرانش آن هم از همین انرژی گرفتار گلوئون ها پدید امده است.
همه ی ویژگیهای دیگر هر چیز دیگر هم به ویژگیهای بنیادین ریزگان بنیادین و توانایی های
انرژی یا همان جنبش بر میگردد، از سرخی سیب تا درخشش خورشید.

•