مفهوم جدید "خردورزی"

[Rationalist]

ببینید ما میدونیم که میشه با "زبان" دست به اندیشیدن عمیق زد.این چیزی هست که سرش اختلافی نداریم و شواهد هم براش بیشماره.

خیر!
من در بسیاری از مواقع نمی توانم با استفاده از زبان برخی از ادراکات و احساساتم را صرفا در همان اندیشه زبانی برای خودم بیان نمایم؛ چنین چیزی را در برخی از افراد هم مشاهده نموده ام و چه بسا در برخی از گفتمان های عمیق فلسفی و مفاهیم ریشه ای؛ نقص زبان بر ما روشن می گردد!
اندیشه و ادراک مقدم بر وجود زبان اند و اساسا زبان برای برقراری ارتباط میان آدمیان به وجود آمده و روند تکامل آن هم بر تجربیات و ادراکات به ظاهر مشترک میان آنها، صورت گرفته است.

اختلاف دیدگاه در فرض شما هست که برای اثبات شدن راه مشکل(اگر نگم غیر ممکن) رو پیش رو داره.شما باید اثبات کنید این روش اندیشیدن(در سطح اندیشه زبانی) ممکن هست و بعد تشریحاتش رو بپذیریم مگرنه صرفا توصیفات شما نشون دهنده وجودش نیست.

مقصود من از ایجاد این جستار؛ اثبات این شیوه اندیشیدن برای شما و دیگران، نبوده و نیست!
زیرا آنچه من بر اساس توصیفاتم از این روش، در آروین های تجربی ام ادراک نموده ام؛ نتیجه بخش بودن
و کارآمد بودن آن را برایم نمایان ساخته! پس در اساس این جستار به منظور هم اندیشی ایجاد شده است.
به هر روی؛ برای نمونه در یک آروین ساده، اگر شما آنچه در اطرافتان می بینید شامل اتاق کار،رایانه،میزکار،چراغ مطالعه، بلندگوهاو ... باشد؛ تنها در یک نگاه می توانید آن محیط را درک کرده و در یک لحظه تصمیمی بگیرید؛ در حالی که اگر بخواهید با زبان از کارکرد حس بینایی خود و سپس سیستم روانی خود استفاده نمایید؛ زمانی به توصیف آنچه دیده اید برای فردی دیگر به طول خواهد انجامید. همچنین می توانید اندیشیدن زبانی و کارایی آن را در گرایند برگزیدن بهترین فرگزینی ها؛
نسبت به روشی که بیان نمودم؛ با یکدیگر مقایسه نمایید. آنگاه اثبات دانشیک(و نه منطق عقلی ناب) آن برایتان صورت می گیرد! اگر خودتان هم به هر دلیلی موفق به اندیشیدن با این روش نشدید؛ مشاهده فردی( محتملا همچون من در آینده) که از این روش سود می برد؛ شاید شما را متوجه تفاوت میان اندیشیدن به روش مطرح شده با آن روش زبانی کند.

در مورد رابطه ذهن و زبان تئوری هست به نام Sapir–Whorf hypothesis که به دو شکل بیان میشه،شکل اول زبان رو تعیین کننده نحوه اندیشیدن میدونه و شکل دوم(که موضع خفیف تریه) زبان رو تاثیر گذار روی اندیشیدن میدونه.

باشد؛ پس اگر شما باورمندید که این نظریه پوچی دیدگاه مرا روشن خواهد کرد؛
مهرورزیده و آن را برایم تبیین نمایید!

اینجا ما در مورد ارتبط با دیگران دیگه بحث نمیکنیم بلکه زبان رو تاثیر گذار در ادراک انسان میدونیم به نوعی که زبان رو میشه با اغماض سیستم عامل ذهن خوند.

اینکه تاکنون زبان چنین نقشی داشته؛ دلیل بر آن نمی شود که ما نتوانیم به شیوه ی کارآمد تر اندیشیدن رو نیاوریم!

خیر! :)
در مورد رنگ ها که مسئله حتی قبل از کشف این قبیله هم به بحث گذاشته شده بود.هر مقدار در زبانی برای رنگ های اسامی بیشتری موجود باشه توانایی تشخیص رنگ ها در استفاده کنندگانش هم بیشتر میشه.
Alan S. Kennedys Color/Language Project

لازم است این لینک را به دقت مطالعه کنم وسپس نتیجه را خواهم نگاشت.

در مورد همین قبیله دانشمندان آزمایش های "غیر زبانی" طراحی کردند که فهمیدنشون نیاز به استفاده از زبان نداشت ولی با این وجود افراد قبیله قدرت تشخیص مفهوم شماره رو تا حد زیادی نداشتند.

لازم است در جریان دقیق تر آروین انجام شده؛ قرار گیرم.

البته برای تئوری شما یک مانع بسیار ساده علمی هم وجود داره و اون اینه که احساسات 5 گانه برای پردازش شدن نیاز به درگیر کردن بخش های بسیار بزرگتری از مغز دارند(چون داده های پیچیده تری دارند) در صورتی که زبان به خاطر سمبولیک کردن داده ها سرعت پردازش بسیار بالاتری داره، در واقع زبان مثل تکست برای مغز میمونه و داده های حسی مثل مولتی مدیا! :)) بنابراین پردازش زبانی خوا ناخواه سریع تره.

برای تحلیل ادراکات حسی خود؛ چه از زبان استفاده کنید؛ چه نکنید؛ پردازش آنی آنها به سرعت پالس های عصبی انجام شده است.

با همه اینها این توانایی ها نتنها قابل یادگیری نیستند...

اینکه بیشتر افرادی که دارای این توانایی ها هستند؛ مادرزاد بوده اند و یا مغزشان آسیب دیده(؟!)؛ دلیل بر درستی بانگیش شما نمی شود.

اصولا ربط خاصی به ادراک ما ندارند بلکه بیشتر به توانایی های پردازشی جانبی مغز مرتبطند.

توانایی های پردازشی جانبی مغز، از دید شما چیستند؟ و چه تفاوت هایی با ادراکات دارند؟