اگر از نگاه فلسفی نگاه کنیم شاید اصلا نباید بعضی از علوم را ثابت کرد!
بر چه اساسی جایی که علم نه علاقه اش را دارد و نه صلاحیتش را ما باید به فلسفه متوسل بشیم؟!
علم در چه جاهایی افزایش رفاه را به همراه نداشته است؟توضیح دهید.
فرمودید:ارضای حس کنجاوی و کاهش نادانی؟این یکی از دلایل گرایش به فلسفه هم هست.
آیا به نظر شما علم جواب کنجکاوی ها را نمیدهد؟