فلسفه‌یِ بکارت

[Russell]

من تماماً نگاه ژنی را مطرح نکردم، بیشتر منظورم معطوف به نگاه «اجتماعی» و هرم
قدرت بود که «سرانجام» به دیدگاه ژنی هم خاتمه می‌گیرد

اجماع نقیضین است؟
همه چیز به دیدگاه ژنی خاتمه میگیرد ولی تماما از نگاه ژنی نیست؟!

.

واژگان فضیلت، قدرت، مردانگی،
زنانگی و ... همه در بستر فرهنگی معنادار می‌شوند و توقع فرهنگ انسانی از شما در مقام
یک مرد چیزی فراتر از تناسب و هماهنگی‌تان با معیارهای زنان نیست! (~ که طبیعتاً از موقیعت
شما در هرم قدرت مردان تاثیر می‌پذیرد) پس «فضیلت» به معنایی که شما تعریف می‌کنید
واژه‌ایست مضمحل، فاقد چم و مفهوم مشخص؛ هرآنچه که فضیلت از بُعد اجتماعی و مردمی
قرارداد می‌شود محوریت دارد، نه تعاریف فردی.
بر این پایه این جمله‌ی شما که "تفاوت است میان فضیلت انسانی و کامیابی در تولید مثل"
به نگاهی عینی هیچ مرزی بین آن‌ها وجود ندارد، انسان فاضل به تعبیر اجتماعی همان مردی‌ست
که بتواند مایحتاج زنان را برآورده کند. (دقت کنید که من در این تعابیر و معانی، تعاریف پیشین
شما و امیر از «مرد خوب» و ... را بطور پیشفرض درست در نظر گرفته‌ام)

من نمیدانم در این سخنان پریشان چه میخواهید بگویید.
من در آن پست نه ادعا کرده‌ام که فضیلت عینی‌ست، نه درباره‌یِ اینکه چه میزان آن فردی‌ست و چه میزان آن اجتماعی سخنی گفته‌ام، بلکه ادعا کرده‌ام؛ من و شما در آن استاندارهای مشابه‌ای داریم (و نداریم) که کمابیش یکسان هستند و که گمان میکنیم موجه هم هستند و توجیه خود را هم در موفقیت در پراکندن ژنمان (ژن خودمان نه اجدادمان و نه هیچ کس دیگری) نمیگیرند.این‌ها همه در ادامه پست من که در نقل قول شما خورده شد و در آن به سوالی که برای شفاف سازی و فهم بهتر مطرح شده بود و پاسخ ندادید آمده بود.
شما فهم ساختار و قدرت و اخلاق را از طریق تبارشناسی آن با معیار ما برای صدور حکم اخلاقی اشتباه گرفته‌اید (مغالطه‌یِ طبیعتگرایانه).من هم گمان میکنم این نگاه بسیار عجیب، غلط و خطرناک است که دوباره آنرا پیش کشیدم وگرنه اگر دوست ندارید پاسخ دهید من به هیچ وجه اصراری ندارم.