من چنین باوری ندارم راسل جان. خایهی عربستان و مصر که از کشورهای عربی مهم هستند و دیگر کشورها، کشیده شده، متحدِ آمریکا هستند و همه میدانند عملا هیچ خطری برای اسرائیل ندارند. تنها سوریه، حزبالله، حماس و ایران هستند که در این میان دشمنِ اسرائیل هستند که همچون یک زنجیر به هم وابسته هستند و اگر یکی سقوط کند، مثلا سوریه، نابودیِ بقیه هم پرشتاب خواهد شد. اکنون ببینید که چرا اسرائیل چندان از سقوطِ بشار اسد راضی نیست! من گمان میکنم اسرائیل برای منافعِ خود، از قبیلِ کمکهای مالی بینالمللی، کمکهای تسلیحاتی، اشغالِ بیمرز، اعمالِ ضدبشری و غیرقانونیِ خود...، نیاز به حماس و حزبالله دارد. در همین چند سال ببینید که نتانیاهو چه استفادهی عظیمی از یک احمقِ دیوانه، یعنی احمدینژاد کرد و در حالیکه همه میدانستند که ایران تا ساختِ سلاحِ هستهای، اگر بخواهد بسازد، فاصلهی زیادی دارد، چیزی نمانده بود باعث شود به ایران حمله شود و در انتها نیز چنان جهان را زیر فشار گذاشت که عملا غذا و دارو هم به مردمِ ایران فروخته نشود! کمترین بهرهبرداریِ او از این موارد، فرافکنیهایش در پاسخگویی به اوضاعِ اقتصادی کشورش است. همانطور که اسرائیل و روزِ قدس برای ایران استفادهی داخلی پیدا کرده، ایران هم برای نتانیاهو و حزبش چنین شده با این تفاوت که ایران کاری از دستش برنمیآید، اما اسرائیل با فشارش بر کشورهای دیگر میتواند باعثِ تحریمهای متعدد و هتا جنگ علیه ایران شود.نوشته اصلی از سوی Russell
من با تشکیلِ کشورِ اسرائیل و مشروعیتاش کمترین مشکلی ندارم، اما اینکه این کشور به اسمِ امنیتِ در قبالِ تهدیداتِ ایران و حماس هرکاری دلش خواست بکند و با تکیه بر زور و آمریکا هیچ مرزی را برای خود نشناسد، ابدا نمیتوانم بپذیرم.
درست است که حماس اسرائیل را به رسمیت نمیشناسند، اما اسرائیل هم در قبالِ محمود عباس که اسرائیل را به رسمیت شناخته و مرزهای 1967 را معتبر میداند، چه کرده؟ تمامِ تلاشاش را کرد که در سازمانِ ملل جایگاهش ارتقاء پیدا نکند. چرا؟
دو عنصر از صلح میانِ فلسطین و اسرائیل هراس دارند: ایران و دار و دستهاش(حزبالله و حماس) و راستگرایانِ اسرائیل از قبیل نتانیاهو.
پاسخ با گفتآورد