پیداست که در اینباره مطالعه داشته‌اید، من نیز همواره متعجب بوده‌ام که چرا اینها شده‌اند جدایی طلب؟ جدایی ِ آنها فقط به نفع ما «فارسهای ِ از نژاد سگ» خواهد شد و بس!
البته این نقشه‌ها چرت هستند، چون اولا نصف افغانستان را داده‌اند به ایران(که امیدوارم هرگز اتفاق نیافتد! خودمان به اندازه‌ی کافی ناقض ِ حقوق زنان و ذوب در اسلام ِ ناب ِ محمدی داریم). ثانیا عربهای ِ جنوب آنقدر زیاد نیستند و حداکثر در یک شهر اکثریت دارند، جمهوری اسلامی 20 سالی‌ست مشغول ِ برهم زدن ِ شدید ترکیب جمعیتی آنجاست. از آذربایجان همانطورکه شما گفتید یک مقداری باید بیشتر برود. کردها بعید می‌دانم اکثریتی جدایی طلب داشته باشند، و آنطرف نواحی جدایی طلب بلوچستان آنقدر بزرگ نخواهند بود(توجه داشته باشید که سیستانی‌ها نه سنی هستند نه بلوچ). منهم تصور می‌کنم تجزیه‌ی ِ ایران و ترکیه(دو کشوری که تجزیه‌ی ِ آنها تنها راه ِ حل به نظر می‌رسد)، مشکلات فعلی را حل خواهد کرد، اما مشکلاتی جدید بوجود خواهد آورد.
راستی، خوبست بدانید این «تبریز» که اینقدر از آن با کراهت یاد می‌کنید به گواهی ِ فارسهای ِ آذربایجان‌گشته‌ای که من دیده‌ام بازترین محیط را در میان ِ شهرهای آذری‌نشین دارد.
اینرا هم یادمان نرود، که همین حالا میان ِ بیشتر شهرهای آذربایجان نوعی ضدیت درون‌فرهنگی وجود دارد، و ده بالا و ده پائین از هم بیزارند(تا آنجاکه من دیده‌ایم، تبریزی و ارومیه‌ای و زنجانی از هم بدشان می‌آید و چه می‌دانم، همدیگر را مسخره می‌کنند.. فکرش را بکنید، بعد از استقلال ِ جمهوری آذربایجان جنوبی بر سر انتخاب ِ پایتخت تبریز و ارومیه به هم اعلام جنگ می‌کنند و یکی میشود جمهوری آذربایجان جنوب ِ غربی، دیگری میشود جمهوری آذربایجان جنوب شرقی!)..
پاسخ با گفت‌آورد