امیرِ گرامی، من نیز براستی از خداحافظی شما و اینکه دیگر در میانِ ما نیستید، متاثر شدم و ناسپاسی بزرگی میدانم اگر نگویم از شما بسی چیزها آموختم که بیشک تاثیری عمیق بر اندیشه و نگرشِ من گذاشتند. آرزوی خوشبختی و موفقیت برای شما بیهوده است از نظر من، چرا که آنقدر انسانِ هوشمند و دانایی هستید که تقریبا مطمئنم همیشه موفق خواهید بود. هرجا که هستید، بدانید ما شما را به عنوانِ یک دوست، هرگز فراموش نخواهیم کرد و امیر عزیز امیدوارم روزی مشکلاتتان به پایان برسند و بتوانیم دوباره شما در اینجا ببینیم![]()