کودکان و دین

[Angela]

یه سوال دوستان, اگه فرزند شما توی کودکی یکی از دوستان یا نزدیکان یا هر کس دیگه ای رو که خیلی بهش وابسته بود رو از دست داد, و پرسید چه اتفاقی برای اون افتاده "دقیقا" چی بهش جواب می دید؟
یه مدت پیش داشتم به این موضوع فکر می کردم که همیشه توی فیلمها وقتی کسی می میره, بچه ش می پرسه چه اتفاقی برای اون افتاده و دیگران جواب می دن الان خوشحاله و داره تو رو می بینه و ... و فکر کردم اگه خودم توی موقعیت مشابه باشم چی میگم؟
اصلا مطمئن نیستم که حقیقت - یا همون چیزی که به نظرم حقیقت هست - رو بگم.

[Ouroboros]

یه سوال دوستان, اگه فرزند شما توی کودکی یکی از دوستان یا نزدیکان یا هر کس دیگه ای رو که خیلی بهش وابسته بود رو از دست داد, و پرسید چه اتفاقی برای اون افتاده "دقیقا" چی بهش جواب می دید؟

«ما همه از انرژی ساخته شدیم، وقتی کسی می‌میره، تمام انرژی اون به جهانی برمی‌گرده که قبلا ازش اومده. مردن دقیقا مثل همون وقتی هست که به دنیا نیومده بودی. بدن همه‌ی انسانها می‌میره، اما عشق و علاقه‌ای که ما به اونها حس می‌کنیم هرگز نمی‌میره و همیشه با ما می‌مونه» و ... باید عنایت داشت که کُل این دم و دستگاه مذهب همینطوری و بدلیل برخورد با همین حال ناجور قبل از مرگ شخص/بعد از مرگ ِ عزیزان او اختراع شده و فرار از همینست که هنوز مردم را به مذهب جذب می‌کند، در نتیجه جواب خوبی وجود ندارد، بهترین را دین اختراع کرده!

[Russell]

بنظر من نیاز به مخدر دین در بزرگسالان تا اندازه زیادی وجود دارد و دین متخصص ارائه افیون برای فرار از ترس و غم ِ مرگ ولی من فکر میکنم درباره کودکان اینطور نیست چرا که اصلا درکی از مرگ ندارند که برایش نیاز به مخدر داشته باشند.در مورد نزدیکان هم بجز پدر و مادر گمان نکنم فراموش کردن و دوری آنها برای کودکان چندان سخت باشد که نیاز به چنین مخدر قوی و خطرناکی باشد.