اصولا یکی از چیزهایی که گسترش دین رو موفقیت آمیز میکنه این هست که از کودکی به افراد آموزش داده میشه و به افکار جهت داده میشه.یعنی با سرکوب حساب شده و گسترده افکار مخالف یا پرسشی، آدم ها عادت میکنند به مشکلات دین فکر نکنند و بخش های مشکل دار رو فراتر از تعقل و ادراک خودشون بدونند.
یکی دیگه از چیزهایی که واقعا من فکر میکنم از اختراعات ادیان باشه، وجدان دینی هست، البته بدیهی هست چیزی که پسوند دینی داره حتما مرتبط با دین هست ولی از دید من وجدان دینی ویژگی های منحصر به فردی داره که مهمترینش این هست که تمامیت خواهی و نظارت روی افکار بوجود میاره که شخص خودش به سرکوب و رصد اندیشه هاش میپردازه و حتی به پرسش گرفتن ادعاهای دین براش چالش برانگیز و دشوار میشه و حتی گاهی جرات این کار رو نداره.یعنی عملا یک سیستم پلیسی و توتالیتر که در روان انسان ها ایجاد میشه و اینطور دین رو حفظ میکنه.
اینها همگی نتیجه سیستم دینی هست و چون کودکان به این افکار آلوده نشدند،پرسش ها و ایراداتشون با وجود سن کمشون پخته و جالب به نظر میاد.
پاسخ با گفتآورد