وقایع، اخبار و اطلاعات انتخابات ریاست‌جمهوری 92

[Soheil]

روحانی هیچ کاره است .
ولی انتصابش پیام روشنی به غرب است مبنی بر سازش .
و البته پیام دیگری هم دارد مبنی بر تصمیم گیری برای مخفی کاری بیشتر .
اگر ایران قصد کوتاه آمدن سر برنامه هسته ایش داشته باشد ! احتمالن این عقب نشینی تاکتیکی و ظاهری هستش . یعنی با کم کردن و فشار و به قول غرب اعتماد سازی رفته رفته شروع میکنند برای مخفی کردن برنامه هسته ای مثل دوران رسمنجانی .
الان دنیا بدجوری فوکوس کرده روی برنامه هسته ای ایران . حتا اسرائیل که پشتیبانی تقریبن تمام دنیا رو داره هرگز انقدر تابلو دنبال سلاح هسته ای نرفت و هنوز هم رسمن اعلام نکرده که سلاح هسته ای داره ولی اینها خیلی دارند/داشتند کله خر بازی در میاوردند .

من نگفتم حرفهای آرش بیخدا غلطه منظور این بود که شنیدن این حرفها از ایشون عجیب بود. منم باهاش موافقم. تا حدی البته.

---
دوست ندارم مثل تو اینقدر بدبین باشم. بین اصلاح طلبان و اصولگراها فرق میذارم. اوضاع الان با سال 76 و دوران اصلاحات و ... خیلی متفاوته. به نظرم گذر زمان بهتر مشخص میکنه که کدامیک از تحلیلها و نظرات این چند صفحه درست تره.

[shirin]

بیباک گیرم که در وضعیت اقتصادی و وضعیت سیاست خارجی ابران گشایشی حاصل بشه و وضعیت از دوران احمدی نژاد کمی بهتر بشه. که حتما هم باید بشه. خامنه ای به خاطر همین کمی کوتاه اومد و موافق کرد با رییس جمهور شدن روحانی. مساله این هست که جمهوری اسلامی جمهوری اسلامی میمونه. و همچنان ولایت فقیه شخص اول مملکت. و همچنان قوانین ، قوانین اسلامی.

[shirin]

در ضمن آرش بیخدا کاملا در مورد انتخابات سال 84 اشتباه میکنه. اون سال هم دقیقا موقعیتی مثل امسال داشتیم. منظور نظر مردم درباره رای دادن و ندادن هست . عده ای مثل الان اصلا رای ندادن چون هیچکدوم رو قبول نداشتن و عده کثیری اعم از مخالفان خامنه ای و اصول گرایان به احمدی نژاد رای دادن که رفسنجانی رای نیاره. البته هیچ شناختی از احمدی نژاد نداشتن.

[Nevermore]

صرف نظر از تمام این بحث های چند روز اخیر نکته ای که بسیار در نظر من مهم است تعیین کننده بودن فاکتوری چون اینترنت در چند سال آینده است.در واقع ما سال 76 به بعد که اندکی فضای سیاسی ایران بازتر شد اینترنت به این شکل نداشتیم و از دید من به هیچ وجه راه آزادی مردم از اسلام و آخوند گرسنگی و رادیکال شدن فضا نیست.همانطوری که تمامی کاربران اینجا با خواندن و اطلاع رسانی ازشر ویروس اسلام رها شدند،باز گذاشتن اندک فضا هم می تواند کمک شایانی به کم شدن شر این نکبت اسلام از ایران بکند.

[Soheil]

بیباک گیرم که در وضعیت اقتصادی و وضعیت سیاست خارجی ابران گشایشی حاصل بشه و وضعیت از دوران احمدی نژاد کمی بهتر بشه. که حتما هم باید بشه. خامنه ای به خاطر همین کمی کوتاه اومد و موافق کرد با رییس جمهور شدن روحانی. مساله این هست که جمهوری اسلامی جمهوری اسلامی میمونه. و همچنان ولایت فقیه شخص اول مملکت. و همچنان قوانین ، قوانین اسلامی.

ما هم انتظار بیشتر از این نداریم. مساله اینه که حداقل از نظر ما گزینه بهتری وجود نداره. همین که وضع اقتصادی رو نسبت به جلیلی یا قالیباف بهتر اداره کنه خودش کلی به سود ماست. هتا در دراز مدت هم رسیدن به یک حکومت سکولار رو راحت تر میکنه. گرسنگی و خفقان بیشتر دردی رو دوا نمیکنه. چنانچه در همین انتخابات مطالبات اقتصادی جایگزین مطالبه آزادی شده بود و دلیلش هم گرسنگی مردم بود. بدون نان کسی نمیخواد و نمیتونه دنبال سرنگونی نظام باشه، به علاوه در صورت سرنگونی نظام هم احتمال افتادن در دام یک دیکتاتوری دیگه بالا میاد. من معتقدم سرنگون نشدن نظام در سالهای اخیر هتا میتونه یک نعمت بوده باشه چون مردم ما در سالهای پیش هنوز به اون درجه از آگاهی نرسیده بودند و قطعا یک دیکتاتوری دیگه جایگزین ج. ا. میشد و چند دهه دیگر باید در اون دیکتاتوری جدید میموندیم. هنوز هم مطمئن نیستم به اون درجه رسیده باشیم. پس بهتره قبل از تغییر حکومت قدری وضع اقتصادی و اجتماعی مردم بهتر بشه.

وگرنه ما هم از خدامونه همین الان یک قانون اساسی سکولار داشته باشیم.

[Anarchy]

عوامل رای ساز روحانی --- علی افشاری :: روزآنلاین

عوامل رای ساز روحانی

علی افشاری


انتخابات ریاست جمهوری یازدهم با غافلگیری همراه شد. اکثر قریب به اتفاق تحلیل گران، ناظران و فعالان سیاسی پیشبینی نمی کردند حسن روحانی بتواند در مرحله اول بیش از نیمی از آراء را بدست آورد. نرخ مشارکت واقعی با احتساب جمعیت ۵۵ میلیونی واجدین حق رای یعنی ۶۷ درصد قابل پیشبینی بود اما کسب بیش از ۵۰ درصد رای های اخذ شده توسط روحانی عجیب می نمود. اما شگفتی اصلی از تصمیم نظام سیاسی برای پذیرش روحانی و شمارش واقعی رای های ریخته شده در صندوق بود. حاکمیت می توانست جلوی انتخاب شدن روحانی را از طریق اجماع دستوری کاندیدا های وابسته به اصول گرایان و تقلب نه چندان بزرگ را بگیرد اما این کار را نکرد. رفتار حاکمیت در تعارض با الگوی رفتاری سال ۸۸ بود که تعداد افراد بیشتری در پای صندوق ها شرکت کردند و نتایج این دوره نشان داد پیروز انتخابات ریاست جمهوری دهم میر حسین موسوی بود. بنابراین شگفتی اصلی در این دوره تصمیم رهبری علی رغم حمایت صریح او از جلیلی تا روز های آخر قبل از انتخابات بود. رای ها به کاندید ائتلاف اصلاح طلبان و جریان رفسنجانی در سال ۱۳۹۲ تقریبا معادل رای هایی بود که در سال ۱۳۸۴ به معین، رفسنجانی، کروبی و مهر علیزاده داده شد. اگر در آن زمان هم کاندیدا های فوق ائتلاف می کردند موفقیت مشابهی حاصل می شد.
عواملی که باعث شدند حسن روحانی هفتمین رئیس جمهور شود را می توان در موارد زیر دسته بندی کرد:

1- اقبال نسبی مردم
روحانی نزدیک به ۱۹ میلیون رای کسب کرد درست معادل کسانی که در انتخابات شرکت نکردند. بنا به آمار های رسمی جمهوری اسلامی وی کمترین درصد از رای های ریخته شده را بدست آورد. او به شکل شکننده ای حائز اندکی بیش از پنجاه درصد آراء شد. تمامی روسای جمهور سابق درصد بیشتری از رای های کل را بدست آورده بودند. رای دهندگان به وی طیف های مختلف و نا متجانسی بودند. اکثریت به نحو سلبی و ترجیح بد به بدتر وی را برگزیدند. وی پایگاه اجتماعی مشخص و ثابتی ندارد اما توانست قریب به ۱۹ میلیون را متقاعد سازد که سکان ریاست جمهوری را به وی بسپارند.

2- موافقت رهبری
اهمیت این عامل بیش از دیگر فاکتور ها است. همانگونه که قبلا گفته شد خامنه ای می توانست جلوی رئیس جمهور شدن روحانی را بگیرد. مهندسی در مرحله تعیین صلاحیت ها کمک کرد روحانی به عنوان یکی از دو کاندیدی در صحنه بماند که نماد تغییر بودند.در صورتی که رفسنجانی رد صلاحیت نشده بود روحانی شانسی برای رئیس جمهوری نداشت. صحبت های رهبری روز چهارشنبه دو روز قبل از انتخابات و دعوت به مشارکت حداکثری نیز در ارتقاء موقعیت روحانی مهم بود. وی حتی از مخالفان نیز خواست در انتخابات شرکت کنند. بدیهی بود افزایش رای ها به ضرر کاندید مورد حمایت حاکمیت بود. روحانی در دوران تبلیغات به شکل سربسته ادعا کرد که وقایع سال ۸۸ رخ نخواهد داد و از مردم خواست نگران رای شان نباشند. رمز گشایی از این ادعای مبهم می تواند کلید درک قضیه تغییر رفتار حاکمیت نسبت به سال ۸۸ باشد. اما نقش رهبری فقط محدود به جلوگیری از دخالت در مرحله شمارش آراء نبود. بخش زیادی از رای دهندگان با انگیزه نه گفتن به رهبری و مخالفت با نظرات وی و بخصوص در پرونده هسته ای به او رای منفی دادند.

3- حمایت رفسنجانی و خاتمی
حمایت پر رنگ رفسنجانی و خاتمی کمک زیادی به رای آوردن روحانی کرد. رفسنجانی با کاندیداتوری و سپس سکوت در برابر عدم احراز صلاحیت توانست اکثریت حمایت ها را به طرف روحانی هدایت نماید. خاتمی نیز نقش زیادی در انصراف عارف و اقناع گروه های مختلف اصلاح طلب در حمایت از روحانی ایفا نمود. نقش مهم خاتمی تاثیر گزاری بر بدنه اصلاحات و بخشی از حامیان جنبش سبز برای برخورد مثبت با انتخابات بود. اما میوه این تلاش ها نصیب حسن روحانی شد و اصلاح طلبان نتوانستند از مزیای این روش برخوردار شوند اگرچه امید دارند بتوانند از پیروزی روحانی پلی برای بهبود موقعیت خود کسب نمایند.

4- دولت احمدی نژاد
تاثیرات مخرب دولت احمدی نژاد بر معیشت مردم و عرصه های سیاسی، تولیدی، اجتماعی وفرهنگی، فضای انتخابات را پیشاپیش به نفع دیدگاه مخالف با دولت و اصول گرایان مساعد کرده بود. اعتراض به وضعیت بد اقتصادی، تورم و گرانی زیاد، بیکاری فزاینده و تلاش برای بهبود اوضاع معیشتی و رفاهی باعث شد تا اکثریت رای های شناور به سمت روحانی برود. در روستا ها نیز در غیاب کاندید مورد حمایت دولت این بار رای ها بیشتر در سبد روحانی ریخته شد. عدم استقبال از جلیلی که رویکرد مشابه احمدی نژاد متقدم در مواجهه با بخش های محروم و جمعیت روستایی کشور داشت، این فرضیه را قوت می بخشد که توزیع یارانه ها وسرمایه گزاری دولت احمدی نژاد در بخش های روستایی کشور تاثیر مثبتی برای این جریان نداشته است.

5- خوفناکی جلیلی
بی شک ترس از جلیلی نقشی کلیدی در اقناع کسانی داشت که راهبرد انتخابات محور اعتقادی نداشتند و شرکت در انتخابات را به لحاظ ایجاد تغییر موثر فایده مند نمی دانستند. جلیلی به عنوان کاندید مخوف، باعث ترس و هراس بخش هایی از جامعه و بخصوص طبقه متوسط گشت که حضور او منجر به تشدید تقابل هسته ای و در نتیجه گسترش تحریم ها و جنگ خواهد شد. در نتیجه ترس از به هم ریختن اوضاع شغلی و معیشتی طبقه متوسط، موجب شد تا افرادی که اعتقادی به صندوق های رای نداشتند صرفا به خاطر جلوگیری از رئیس جمهوری جلیلی رای بدهند. در غیاب جلیلی و کاندیدایی مشابه وی، از تعداد رای دهندگان به روحانی کاسته می شد.

6- تشتت اصول گرایان
روحانی از تشتت اصول گرایان بهره زیادی برد. اصول گرایان که از انتخابات مجلس نهم به بعد فروپاشیده و به گروه های مختلفی تجزیه شده بودند با دامن زدن به اختلافات و انتقادات تند و گزنده به یکدیگر، نا خواسته به روحانی خدمت کردند. شورای نگهبان با مهندسی تعداد کاندیدا های اصول گرایان را به ۳ نفر کاهش داد وگرنه در صورت حضور زاکانی، لنکرانی و ابوترابی اوضاع اصول گرایان بد تر نیز می شد.

7- تحریم های اقتصادی
پیروزی روحانی از بعدی محصول و مرهون تحریم ها بود. تحریم ها در روی گردانی مردم و شدت یافتن نگرانی ها از تداوم وضع موجود و استمرار حاکمیت اصول گرایان سوم تیری نقش خیلی پر رنگی داشت. بنابراین به شکلی پارادوکسیکال تحریم به نفع روحانی عمل نمود. از یک طرف فضا را برای پیروزی دیدگاه مصالحه جو در زمینه پرونده هسته ای مساعد ساخت و از سویی دیگر مخالف وی با تداوم تحریم ها و استمرار چرخه سانتریفورژ ها در ازای خوابیدن چرخ اقتصاد کشور باعث سمت گیری رای ها به سمت او شد.

8- کناره گیری محد رضا عارف
محمد رضا عارف اگرچه با دلخوری کناره کشید و تا روز انتخابات نیز حاضر به حمایت از حسن روحانی نشد اما خدمت بزرگی به پیروزی وی کرد. انصراف متواضعانه او و پذیرش نظر جمعی هم جلوی شکسته شدن رای ها را گرفت و هم با افزایش شانس پیروزی باعث شد جمعی که پیشتر انگیزه ای برای رای دادن نداشتند به صحنه بیایند و در مجموع بر رای های روحانی افزوده گشت.

9- عدم تحریم تحول خواهان و مدافعان تغییر ساختاری
در این دوره بخشی از تحول خواهان در انتخابات شرکت کردند اما منهای براندازان کلاسیک، بخشی که در انتخابات شرکت نکرد و بر راهبرد جنبش اجتماعی اصرار ورزید، از تحریم و دعوت مردم به رای ندادن خود داری کرد. این عامل نیز به نفع روحانی کار کرد. در صورتی که مدافعان تغییر فعالانه رویکرد تحریم و روی گردانی از صندوق های را پی می گرفتند و به تقابل با روحانی و مدافعان شرکت در انتخابات می پرداختند آنگاه می توانستند بخشی از رای ها را منصرف سازند و رای های روحانی را کم نمایند. آنها آگاهانه این کار را نکردند و با توجه به شرایط کشور ریاست جمهوری کاندیدی غیر از بخش افراطی حکومت را از منظر تاکتیکی برای کشور مناسب ارزیابی کردند. البته نوع مواجهه و تبیین آنها از ماجرا تفاوت اساسی با مدافعان شرکت و معرفی کاندید داشت.
عوامل پیشگفته شده دلایل مهم و برجسته پیروزی حسن روحانی هستند اما تمامی عوامل در آنها محدود نمی شود. شگفت انگیزی واقعه فوق تحلیل دقیق را دشوار می سازد. گذشت زمان و روشن شدن ابعاد جدید کمک می کند تا تکلیف متغیر های نا معلوم در این انتخاب آشکار گردد.

[sonixax]

تا همین چند سال پیش شیوه ساخت نیتروگلیسرین تو ویکیپدوفیلیا بود قلع و قمعش کردن.

نیتروگلیسیرین در مقابل آنچه در آن جزوه نوشته ترقه است !
سایتهای بسیاری هستند که روش ساخت انواع لوازم آتش بازی نوشته شده مانند United Nuclear , Scientific Equipment Supplies در میان این وسایل آتش بازی بیخطر یک چیز خاص هست که من علاقه زیادی بهش دارم . دودزا .
ترکیبش هم 50% شکر و 50% نیترات پتاسیم (نیترات سدیم هم میشه ولی پتاسیم بهتره) هست و بعد باید روی حرارت بسیار بسیار بسیار ملایم بگذارید بماند تا کرم رنگ شود این رنگی :



سپس قبل از اینکه سرد و سفت شود یک فتیله که از هر وسیله آتش بازی قابل تهیه است بهش بچپانید . وقتی روشن شود تقریبن دید را کور میکند. یک مقداری پودر آموکسی سیلین هم بهش اضافه کنید بوی گندی به راه میندازد که هر موجود زنده ای را از محدوده فراری میکند .
باهاش موتور موشک مدل هم میشه ساخت :



این آموزش رو چون خطرناک نیست و نمیشه باهاش چیزی بیش از وسیله ای که در بهترین حالت به درد دفاع کردن میخوره درست کرد براتون نوشتم. توی شلوغی ها میتونید ازش استفاده کنید و دید پلیس رو کور کنید و فرار کنید . قبلش چند بار درست کنید تا دستتون بیاد بهترین حرارت چه حرارتی هست و در چه شرایطی ترکیبتون بیشترین دود رو تولید میکنه .
نیترات پتاسیم یا نیترات سدیم صنعتی استفاده نکنید نا خالصی زیاد داره و نتیجه خوبی نداره .

[sonixax]

به نظرم گذر زمان بهتر مشخص میکنه که کدامیک از تحلیلها و نظرات این چند صفحه درست تره.

موافقم

[sonixax]

صرف نظر از تمام این بحث های چند روز اخیر نکته ای که بسیار در نظر من مهم است تعیین کننده بودن فاکتوری چون اینترنت در چند سال آینده است.در واقع ما سال 76 به بعد که اندکی فضای سیاسی ایران بازتر شد اینترنت به این شکل نداشتیم و از دید من به هیچ وجه راه آزادی مردم از اسلام و آخوند گرسنگی و رادیکال شدن فضا نیست.همانطوری که تمامی کاربران اینجا با خواندن و اطلاع رسانی ازشر ویروس اسلام رها شدند،باز گذاشتن اندک فضا هم می تواند کمک شایانی به کم شدن شر این نکبت اسلام از ایران بکند.

شهریار گرامی من نمیدانم شما چند سالتان است . ولی اگر هم سن و سال من باشید حتمن به یاد دارید که سانسور فضای مجازی از دوران همین اصلاح طلبها کلید خورد و اصلن پروژه اینها بود .
قبل تر از آن ما سانسور و نظارتی روی شبکه های اینترنتی و BBS که روزگاری در ایران بسیار رواج داشت نداشتیم. حتا شبکه BBS مجلس جمهوری اسلامی هم بدون سانسور بود و هر چه دلمان میخواست آنجا مینوشتیم و میگفتیم .
ولی به یکباره با آمدن خاتمی و روی کار آمدن اصلاحات سانسور فضای مجازی شروع شد . این سانسور از نابود کردن شبکه های داخلی BBS شروع شد نفسهای آخر شبکه های BBS بود که اینترنت آمد و یکی دو ماهی سانسوری رویش اعمال نمیشد تا پارس آنلاین به عنوان نخستین پروایدر و سیمرغ (که ورشکست شد) به عنوان آخرینشان سانسور اینترنتی را اعمال کردند.
سوای اون من تجربه شخصی خودم رو در برخورد با اینها داشته ام قبلن یکی دو بار نام برده ام ولی پشیمان شدم و پاک کردم، میترسم برای تنها بخش فامیل که پدربزرگ و مادربزرگم باشد که در ایران هستند مشکلی درست کنند .
من صحنه ای رو از همین آقایون اصلاح طلب از نزدیک دیدم که حتا فکر کردن بهش حالم رو بد میکنه . فکر کنید فرزند شما داره روی تخت بیمارستان جون میده بعد جناب پدر میگه من گشنمه درست پشت شیشه در حالی که داره بالا پایین پریدن بچه شو میبینه ساندویج کوفت میکنه !!!

[sonixax]

نقطه «کلید»ی مدارک «جعلی» دکتر روحانی | Khodnevis

«دکتر» حسن روحانی یا «دکتر» حسن فریدون، فردی است که قرار است در مردادماه تنفیذ شود و حداقل به مدت ۴ سال ریاست قوه مجریه را بر عهده داشته باشد.

با وجود تاکید دانشگاه «کالدونین گلاسکو» بر پیروزی دانشجو سابقش در رقابت‌های انتخاباتی سال ۹۲، حرف و حدیث بسیاری باقی است، از جمله این‌که چگونه ممکن است کسی ۵ دوره نماینده مجلس شورای اسلامی از اول انقلاب تا سال ۱۳۷۹ باشد، دو دوره آخرش، نایب رئیس مجلس و از سال ۱۳۶۸ هم دبیر «شورای عالی امنیت ملی» بوده باشد و هم‌زمان در دانشگاهی درس بخواند که در سال ۱۹۹۳ تاسیس شده و قاعدتا بخش حقوق آن نیز نسبتا تازه تاسیس است.
رجوع به سایت مجلس شورای اسلامی این سوال را برمی‌انگیزد که اگر آقای حسن روحانی، که قاعدتا همان «حسن فریدون» معرفی شده از سوی دانشگاه کالدونین است، در سال ۱۹۹۹ دکترا گرفته، چگونه در سال ۱۳۵۹ و بر اساس مدارک موجود در مجلس شورای اسلامی، خود را «دکتر حسن روحانی» معرفی کرده است؟
بر اساس در سایت رسمی مجلس شورای اسلامی، حسن روحانی از ۵ دوره نمایندگی، در دوره سوم، خود را «فوق لیسانس حقوق» معرفی کرده و دو دوره قبل و دو دوره بعد، دارای دکترای حقوق بوده است.

قاعدتا در سیستم‌های علمی و دانشگاهی، بر خلاف ارتش، کسی را به خاطر خطاکاری، خلع درجه نمی‌کنند. حداکثر ممکن است از مقام استادی یا دانش‌یاری خلعش کنند، اما کم‌تر شنیده شده است که کسی عنوان دکترای خود را ناگهان از دست بدهد، یک دوره فوق لیسانس بشود و دوباره مدرک دکترا بگیرد.
آقای «دکتر» روحانی به عنوان یک حقوق‌دان و نه «سرهنگ» به خوبی می‌داند که دقت در ثبت عناوین چه اهمیتی دارد.
این سوال پیش می‌آید که اگر حسن روحانی، خود را پیش از گرفتن مدرک فرضی دکترا از دانشگاه کالدونین، «دکتر» خوانده باشد، مرتکب جعل عنوان شده است یا نه؟
لطفا به لینک‌های زیر رجوع کنید و موقعیت آقای روحانی در مجالس نخست تا پنجم را ببینید:
مجلس اول: آغاز، ۱۳۵۹

مجلس دوم: آغاز، ۱۳۶۳

مجلس سوم: آغاز،۱۳۶۷

مجلس چهارم: آغاز، ۱۳۷۱

مجلس پنجم: آغاز، ۱۳۷۵
این‌که رقبای انتخاباتی حسن روحانی از او در این باره سوال نکرده‌اند، محل تامل است. احتمالا او نیز به عنوان فردی امنیتی، اطلاعاتی از آنها داشته که می‌دانسته‌اند اگر مدرکش را زیر سوال می‌بردند، او نیز برگی برنده رو می‌کرده است.
در فیلم تبلیغاتی ایشان نیز، به ادامه تحصیل این دانش آموخته حقوق در گلاسکو اشاره شده است، آن هم قبل از انقلاب اسلامی. مدارک ساواک نیز این فعال را «دکتر روحانی» معرفی می‌کند و سازنده، هیچ توضیح نداده که چگونه ممکن است فردی که مدارک ارائه شده در بیوگرافی در حال تکامل‌اش، در سال ۱۹۹۹ مدرک دکترا گرفته، چگونه قبل از انقلاب دارای مدرک دکترا بوده است؟
قاعدتا در باره دو نفر آدم مختلف حرف نمی‌زنیم. یک حسن روحانی است که با عنوان «حسن فریدون» و با چنین گذرنامه‌ای بارها به اروپا* سفر کرده است.
اگر مدارک رسمی موجود در مجلس شورای اسلامی با مدارکی که حامیان «دکتر روحانی» ارائه کرده‌اند هم‌خوان نباشد، حداقل یک نفر اینجا دروغ گفته است.
حقوق‌دانی که «سرهنگ» نیست، اما مسوول پدافند هوایی و از مسوولان عمده جنگ در سال‌های ۶۰ بوده و بنا به گفته رهبران جنبش دانشجویی، نقشی کلیدی در سرکوب دانشجویان در ۲۳ تیر ۱۳۷۸ داشته است، از نعمت سکوت بسیاری از رسانه‌ها در باره گذشته، خانواده، و مدرک تحصیلی‌اش برخوردار بوده در آینده بر اساس سوابقش ارزیابی خواهد شد، حداقل از سوی کسانی که تحت تاثیر اطلاعات احتمالا جعلی ارائه شده از سوی او قرار نخواهند گرفت.
قاعدتا این حقوق‌دان می‌داند که به عنوان کاندیدای مجلس، چند دوره به شهروندان «دروغ» گفته است. باید دید که قانون مجازات اسلامی** در مورد جعل عنوان چه گفته است.
البته معلوم نیست آقای حسن روحانی به مراجع انتخاباتی ۵ دوره مجلس چه مدارکی ارائه کرده تا کارشناسی ارشد و یا دکترای خود را اثبات کند، اما به هر ترتیب، اگر تا سال ۱۳۷۸ مدرک دکترا نداشته، چه کسی اینجا مرتکب خطا و جرم شده است؟
مساله دیگر اینکه اگر آقای حسن روحانی در پوسترهای تبلیغاتی خود، بدون داشتن مدرک دکترا، خود را «دکتر» خوانده باشد، آیا مرتکب نشر اکاذیب شده است؟ فرضا این نوع نشر کذب موجب «تشویش» اذهان عمومی نشده باشد، اما اگر مایه فریب و انحراف افکار عمومی باشد، چه حکمی دارد؟
این سوالی است که باید از حقوق‌دان‌ها پرسید. حقوق‌دان‌هایی که «سرهنگ» نیستند ...
--------------------
*سال پیش یک منبع به خودنویس خبرداد که «دکتر روحانی» با گذرنامه «حسن فریدون» به وین رفته است. وین مرکز مهمی است، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی آنجاست. سیروس ناصری، یکی از اعضای تیم مذاکره کننده هسته‌ای سابق «دکتر» روحانی که درگیر معاملات نفتی است در وین زندگی می‌کند. شرکت «آتیه بهار» که ارتباط نزدیکی با بسیاری از پروژه‌های بزرگ در ایران داشته و مشتریان خارجی را به ایران مرتبط می‌کرده نیز در وین است. در آینده می‌توان همه این مجموعه‌ها و فعالیت‌های‌شان را زیر نظر گرفت.
** «مطابق ماده ۵۲۷ قانون مجازات اسلامی، هر كس مدارك اشتغال به تحصیل یا فارغ‌التحصیلی یا تایید به تحصیل یا ریزنمرات تحصیلی دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی و تحقیقاتی داخل یا خارج از كشور یا ارزش‌نامه‌های تحصیلات خارجی را جعل كند یا با علم به جعلی بودن آن را مورد استفاده قرار دهد، علاوه بر جبران خسارت به ۱ تا ۳ سال زندان محكوم خواهد شد و در صورتی‌كه مرتكب یكی از كاركنان وزارت‌خانه‌ها یا سازمان‌ها و موسسات وابسته به دولت یا شهرداری‌ها یا نهادهای انقلاب اسلامی باشد، یا به نحوی از انحا در امر جعل یا استفاده از مدارك و اوراق جعلی شركت داشته باشد به حداكثر مجازات محكوم می‌شود.»

دکتر بودن مگه کلاس داره ؟!