وقایع، اخبار و اطلاعات انتخابات ریاست‌جمهوری 92

[Russell]

پیشرفت اقتصادی یعنی ۴۹٪ کردن تورم ۵۰٪. موضعی که در آن برداشتن سوبسیدها توسط دولت احمدی‌نژاد مورد دفاع قرار می‌گیرد موضع چندان قدرتمندی نمی‌تواند باشد. اصلاح طلبها در آن مانده بودند چون اجرای آن بدون وارد کردن فشاری همه جانبه بر پیکر ناتوان اقتصاد ایران ممکن نبود، اگرنه بخشنامه صادر کردن و پول را واریز نکردن که کاری ندارد.

بهبود روابط با جهان یعنی هالوکاست را انکار نکردن و مثل گاو در چینی فروشی به در دیوار نکوبیدن و بهانه دست جنگ‌طلبان غربی/اسرائیلی ندادن. جنبش ۸۸ هم برای دوستان بسنده نیست و همانطورکه همه دیده‌اند از هیچ فرصتی برای تحقیر آن فروگذار نیستند، اصولا وقتی کمترین حد از خواسته‌ها را سقوط جمهوری اسلامی بگذارید هرچیز کمتری مایه‌ی نا-امیدی و دلسردی و ننگ و لیاقت پائین ملت نفهم ایران و ... خواهد بود. البته منظورم شما نیستید، منظورم میلاد است، که سه سال پیش هم ملت را بخاطر طرفداری از «نخست وزیر امام» و «تلاش برای بازگشت دوران طلایی آقا» در شرایطی که ما داشتیم در خیابان کتک می‌خوردیم تحقیر می‌کرد. او به هیچ چیز کمتر از یک انقلاب تمام عیار به سبک فیلمهای شوروی در زمان استالین که ناگهان دهقانان و کارگران و معلمان همه با هم متحد می‌شوند برای براندازی نظام سلطه رضایت نمی‌دهد، و شما و آنارشی هم در این پافشاری برای انکار احتمال هرگونه پیشرفت از شرکت در انتخابات و چسباندن آن به فریب در آخرین دقایق و از همه مهمتر طرفداری از تحریم فقط به این خاطر که به «سقط اعتبار از نظام می‌انجامد» فارغ از بهای احتمالی آن، پیرو راهی شده‌اید که میلاد در آن قدم برمی‌دارد. و طبیعتا انتقاداتی که به او وارد است، شامل شما هم خواهد شد، که یکی از آنها طلبکاری از عموم مردم به جای به رسمیت شناختن حق انتخاب آنهاست. و دیگری چسبیدن به این تصویر بعید ذهنی از واقعیت که هرچه کمتر از آن، فاقد رسمیت و اعتبار است.

سخنان و نظرات من هم در تمام این سه سال اینجا موجود است و خود من هم گمان کنم بدانم نظرم چیست و جالب است منرا که پیش از شما حداقل رای داده‌ام را به چنین نظراتی متهم میکنید.
البته که ج.ا دنبال کسب اعتبار در این میان است و همانطور که قبلا هم گفتم آبرو و اینکه بقیه درباره آنها چه فکر میکنند مهم است ولی مهمتر از همه همان وضعیت روانی مردم است که از همه چیز مهمتر است و همانطور که من هوادار امیدواری مردم بوده‌ام تا کنون، اکنون هم این داستان را شدیدا بودار میبینم.حالا نمیدانم هلوکاست را انکار کرد محموت مگر جنگی شد که شما خسارات آنرا برای ما حساب میکنید،وقتی بازی چیز دیگری‌ست 100 برابر هم مزخرف بگوید جز کم کردن اعتبار بین المللی ایرانیان (که آنهم هیچ اثری بر اقتصاد ندارد) قرار است چه تاثیر دیگری داشته باشد؟

داستان مردم ایران و ج.ا داستان گروگانگیریست که قدرت گرفتن ج.ا باخت است و هم ضربه زدن به آن چرا که ج.ا مردم را سپر بلای خود میکند.بنابراین یکطرفه نشان دادن آن اشتباه است.چیزی که قطعی‌ست اینست که بعد از حتی ج.ا هم مدینه فاضله‌ای نخواهد بود ولی با وجود ج.ا دموکراسی که سهل است همان اقتصاد هم با وجود بخت مافیایی-امنیتی-نظامی مثل سپاه ناممکن.

ببینیم چه گلی قرار است بسر مردم بزند حاج آقا روحانی !!