امیر جان جا زدن ما بعنوان اپوزیسیون(!!) متوهم خارج همانقدر بجاست که ما هم شما را اصلاح طلب و تعمیراتچی حساب کنیم.
مساله اینست که در هر دو صورت شرکت و عدم شرکت تفاوت چندانی بحال مردم نداشت چرا که برای شریک بودن (ولو حداقلی) در بازی به حداقل کنشگری نیاز است که در ایران موجود نیست.
من باز هم میگویم جای سرزنشی نیست،اینجا بیش از اینکه بحث سود و فایده خردمندانه(؟) منظور باشد اندکی عزت نفس و باور بخود ملاک است که برای هر مبارزهای لازم است (از مبارزه برای نان تا مبارزه با جنگ) و این نمایش دیروز نشان داد که چیزی از آن دیگر موجود نیست.