آغازگر جُستار
راسل جان، اگر اجازه دهی، بگذاریم یکی دو هفته دیگر تا هم امتحاناتِ دوستان تمام شود و هم انتصابات تمام شود بلکه دسترسی به فیلترنت آسانتر شود. هماکنون سایت خلوت است و بیم آن میرود که چندان مسابقهی جذابی نشود. ولی برنده بودن بهت مزه کردهها راسل جاننوشته اصلی از سوی Russell
.
اشکالی ندارد آنارشیجان. اینبار هم من یکی دو کتاب به راسل عزیز معرفی میکنم.
از آنجا که ایشان جایی گفته بودند که در مورد نیچه چندان مطالعه نداشتهاند من برای مطالعه نیچه و درباره نیچه یکی دو کتاب معرفی میکنم. از نظرِ مناز نظر من، بهترین کتاب برای شروع ِ مطالعه آثارِ نیچه، نه «چنین گفت زرتشت» بلکه کتاب «غروب بتها»ست. این کتاب در واقع جزوهی فشردهایست از کل فلسفه نیچه. این اثر را من بینهایت دوست دارم و معمولا همهجا همراهم است! در اینجا نیچه به زبانی فشرده اما بسیار صریحتر و شفافتر سخن میگوید چنانکه میخواسته تمام اندیشهاش را در 2 ساعت در مغزِ مخاطب فرو کند. این کتاب در سالِ آخری که نیچه سالم بوده و در 8 روز نوشته شده. این یعنی اینکه علاوه بر پختگی بیشینه نثر و انسجامِ متن (که خاص آثار متاخر نیچه است)، ایجاز و شفافیت. در اینجا ، اشارات و استعاراتِ مبهمِ ویِژهی نثرِ نیچه که در دیگر آثارِ او به وفور یافت میشوند، کمتر به چشم میخورند.(اگرچه نباید انتظار داشته باشید که در این کتاب هیچ اثری از ابهام در اشارات و استعارات، که ویژگی اصلی آثار نیچه هستند نبینید!).من مطمئنم شما از خواندنِ این اثر لذت خواهید برد. بهترین ترجمه بیشک از سوی داریوش آشوری ارائه شده است که علاوه بر ترجمه دقیق و روان، پانویسهای او در خواندنِ کتاب مفید هستند. قیمت کتاب به گمانم هماکنون 7 هزار تومان باشد با 150 برگ.
اما اگر بخواهید در مورد نیچه کتابی را بخوانید، هماکنون چند کتابِ خوب در بازار یافت میشوند. شاید معروفترین اثری که در مورد نیچه چاپ شده است، کتاب «نیچه؛ فیلسوف فرهنگ» اثر فردریک کاپلستون است. همانطور که میدانید کاپلستون تاریخنگارِ فلسفه است. اگرچه این کتاب نثر روانی دارد، اما من آنرا بهترین کتابِ موجود در موردِ نیچه نمیدانم. آنچه در این کتاب مرا قدری آزار میدهد، این است که نیچهای که در این کتاب تصویر میشود، با آنچه که شما در کتابهای نیچه میخوانید چندان شباهت ندارد. گویا نیچه فیلسوفیست در کلاسِ کانت یا هگل! با این حال از آنجا که کاپلستون، تاریخنگار است ، از این جهت توانسته به خوبی ارتباطِ بین افکارِ نیچه و دیگر فلاسفه را به خوبی ردگیری کند.
اثر دیگری که من آنرا بیشتر میپسندم، «نیچه» اثر جی پی استرن است که توسط مترجمِ معروف عزتالله فولادوند ترجمه شده است. این کتاب علارغم نثر سنگیناش، بسیار پرمغز و غنی است. همچنین به اندازهای بیطرفانه هست که بتوان نقدهایی که بر تفکراتِ نیچه داشته را خواند و منصفانه دانست. علاوه بر این، در این کتاب ، به خوبی در موردِ نگرشِ نیچه پیرامون پستمدرنیسم سخن پرداخته شده. ترجمه کتاب هم خوب و روان است. چاپِ سالِ 1383 ِ آنرا که دارم، با 250 صفحه 3500 تومان قیمت دارد.اکنون حداقل باید دوبرابر شده باشد.
هایدگر نیز کتابی در مورد نیچه نوشته است. از آنجا که هایدگر یک فیلسوف است و اتفاقا با نیچه هم همکلاس است(هر دو اگزیستانسیالیست هستند)، با کتابی روبرو خواهید شد که نه در آن هایدگر گاها از زبانِ نیچه اندیشهی خود را بیان میکند! احتمالا در حینِ خواندنِ این اثر شگفتزده خواهید شد که چگونه میشود «درباره»ی اندیشههای یک فیلسوف چیزی نوشت که خودِ این اثر نیز یک کتاب فلسفی شود! این کاری ست که هایدگر در کتابِ «نیچه»ی خود (و همچنین کتابِ هگل) کرده است! (من این کتاب را هرگز کامل نخواندم)علاوه بر ترجمهی این اثر نیز انتقاداتی وارد است.
علاوه بر اینها کتابی هست با نام «پیامِ نیچه» اثر منوچهر صانعی دره بیدی، که به تازگی آنرا دیدهام. خوبی این کتاب این است که در واقع چکیدهایست از هر یه کتابِ بالا و همچنین اینکه نویسنده برخلافِ دیگر نویسندگانِ ایرانیای که در موردِ نیچه کتاب منتشر کردهاند، دچار سفاهتهای ناسیونالیستی یا کجفهمیهای پیدرپی در مورد آثارِ نیچه نشده.قیمتِ این کتب5500 تومان است با 300 صفحه.
امیدوارم تکراری یا بدردنخور نبوده باشند.
پاسخ با گفتآورد