سپاس از پرسش خوبتون. فکر کنم بدون این سئوال صندلی داغ ناقص میموند. (:دلیل اصلی و خودآگاهانه ی گیاهخوار شدنم دقیقا دوست داشتن حیوانات بوده. این مال زمانی بود که هیچ تکیه گاه اعتقادی نداشتم. ایمان که مدتها بود نداشتم. حس ناسیونالیستی رو هم به زباله دونی فرستاده بودم. دوست داشتم به زندگیم جهت بدم و خودمو به یک گروه/عقیده منتسب کنم. بنابراین یکی از دلایل دیگش این بود که میخواستم یک تکیه گاه اعتقادی برای خودم دست و پا کنم. خب چه تکیه گاهی بهتر از گیاهخواری؟ هم برخلاف آندوتا اخلاقی بود هم خودم دوستش داشتم. البته گیاهخوار شدنم یک روزه نبوده. از مدتها قبل بهش فکر کرده بودم./هنوز هم همینه و همچنان همون نظر رو دارم. گیاهخواری رو حداقل تا زمانی که رفتار مردم با حیوونا تغییر نکرده بسی اخلاقیتر میدونم./با گیاهخواران خیلی راحتم. البته نه همشون. با بسیاری از گیاهخوارها احساس خیلی نزدیکی دارم گویی که در اولین ملاقات انگار سالهاست همدیگه رو میشناسیم. این برای من باارزشه./میدونید یه حرفی هست میگن گیاهخوارها گیاهخوار بدنیا میان. فکر میکنم نشانی از واقعیت در این حرف وجود داشته باشه. هیچوقت سربریدن مرغ، گوسپند و ... رو یاد نگرفتم و اصلا علاقه ای به این کار نداشتم. برخلاف تک تک اطرافیان./نمیدونم تونستم پاسخ پرسشتون رو بدم یا نه.نوشته اصلی از سوی MaSteRyk
دوست دارم دلیل گیاه خوار بودنتون و بدونم ،ینی به نظرم تنها "علاقه به حیوانات" نمی تونه کافی باشه.
