مهربد ِ ارجمند به باور ِ من این چیزی فراتر از سادگی یا پرتی از مرحله است، ندیدن تعمدی و فرو بردن ِ عامدانه‌ی ِ سر در برف توسط ِ اشخاصی‌ست که از روبرو شدن با حقیقت ِ هراسناک بیزارند؛ و البته حق هم دارند. هیچ آدم ِ آدمی جنگ را نمی‌خواهد(بجز اراذل ِ وال استریت البته)، و حاضر است برای پرهیز از آن هر بهایی را بپردازد(می‌گفتند بسته‌ی ِ پیشنهادی ِ اروپا که چند سال پیش به ج.ا ارائه شد می‌توانست کشور را چند دهه به جلو بیاندازد)، هر دست آویزی را چنگ بزند و عرعر هر الاغی را آواز خوش‌نوای ِ بلبل بشنود(آنچنان مقاله‌ی مفصل و شادی‌آمیزی از فتوای خامنه‌ای پیرامون ِ استفاده از بمب اتم در لیبراسیون چاپ شد که گویی جمهوری سوسیالیستی در ایران اعلام کرده بود). این قبیل موضع‌گیری‌های ِ مالیخولیایی نزد ِ روشنفکری غرب شوربختانه چند دهه است که نهادینه شده، از شیفتگی ِ خنده‌آور ِ فیلسوف ِ متشخص ِ غربی نسبت به انقلابات آشغالی و درجه چهار ِ جهان ِ سوم گرفته(ماجرای ِ فوکو و "روح جهان بی‌روح" که معرف ِ حضورتان هست؟)تا ضدیت ِ آنها با جنبشهای ِ مدنی و دموکراتیک در آن کشورها با این تصور که "خرده بورژوایی" و "لیبرالی" هستند تا تشویق و تبلیغ ِ چندفرهنگی به سود ِ اسلام‌گرایان و حجاب زنان! وقتی پوزیسیون جانور احمق و مضحکی همچون نیکلا سارکوزی باشد، اپوزیسیون هم میشود فرانسوا هلند...نوشته اصلی از سوی مهربد
پاسخ با گفت‌آورد