| وَإِن كَادُواْ لَیَفْتِنُونَكَ عَنِ الَّذِی أَوْحَیْنَا إِلَیْكَ لِتفْتَرِیَ عَلَیْنَا غَیْرَهُ وَإِذًا لاَّتَّخَذُوكَ خَلِیلًا ﴿۷۳﴾ |
| فولادوند: و چیزى نمانده بود كه تو را از آنچه به سوى تو وحى كردهایم گمراه كنند تا غیر از آن را بر ما ببندى و در آن صورت تو را به دوستى خود بگیرند |
| مکارم: نزدیك بود آنها (با وسوسههای خود) تو را از آنچه وحی كردهایم بفریبند، تا غیر آنرا به ما نسبت دهی، و در آن صورت تو را دوست خود انتخاب كنند! |
خرمشاهی: و بسا نزدیك بود كه تو را از آنچه بر تو وحى مىكنیم غافل كنند تا چیزى غیر از آن را بر ما بربندى، و آنگاه تو را دوست گیرند
|
| وَلَوْلاَ أَن ثَبَّتْنَاكَ لَقَدْ كِدتَّ تَرْكَنُ إِلَیْهِمْ شَیْئًا قَلِیلًا ﴿۷۴﴾ |
| فولادوند: و اگر تو را استوار نمىداشتیم قطعا نزدیك بود كمى به سوى آنان متمایل شوى |
| مکارم: و اگر ما تو را ثابت قدم نمیساختیم (و در پرتو مقام عصمت مصون از انحراف نبودی) نزدیك بود كمی به آنها تمایل كنی! |
خرمشاهی: و اگر گامت را استوار نداشته بودیم، چه بسا نزدیك بود كه اندك گرایشى به آنان بیابى
|
| إِذًا لَّأَذَقْنَاكَ ضِعْفَ الْحَیَاةِ وَضِعْفَ الْمَمَاتِ ثُمَّ لاَ تَجِدُ لَكَ عَلَیْنَا نَصِیرًا ﴿۷۵﴾ |
| فولادوند: در آن صورت حتما تو را دو برابر [در] زندگى و دو برابر [پس از] مرگ [عذاب] مىچشانیدیم آنگاه در برابر ما براى خود یاورى نمىیافتى |
| مکارم: و اگر چنین میكردی ما دو برابر مجازات (مشركان) در حیات دنیا، و دو برابر (مجازات آنها) را بعد از مرگ، به تو میچشانیدیم، سپس در برابر ما یاوری نمییافتی! |
خرمشاهی: در آن صورت دو چندان [عذاب] در زندگى دنیا و دو چندان پس از مرگ به تو مىچشاندیم آنگاه براى خود در برابر ما یاورى نمىیافتى
|
| وَإِن كَادُواْ لَیَسْتَفِزُّونَكَ مِنَ الأَرْضِ لِیُخْرِجوكَ مِنْهَا وَإِذًا لاَّ یَلْبَثُونَ خِلافَكَ إِلاَّ قَلِیلًا ﴿۷۶﴾ |
| فولادوند: و چیزى نمانده بود كه تو را از این سرزمین بركنند تا تو را از آنجا بیرون سازند و در آن صورت آنان [هم] پس از تو جز [زمان] اندكى نمىماندند |
| مکارم: نزدیك بود آنها تو را از این سرزمین با نیرنگ و توطئه ریشه كن و بیرون سازند، اما هر گاه چنین میكردند (گرفتار مجازات سخت الهی میشدند و) بعد از تو جز مدت كمی باقی نمیماندند! |
خرمشاهی: و نیز بسا نزدیك بود تو را از این سرزمین به فریب و فتنه به جاى دیگر بكشانند، تا تو را از آنجا آواره كنند، و آنگاه پس از تو جز اندكى نمىپاییدند
|
| سُنَّةَ مَن قَدْ أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ مِن رُّسُلِنَا وَلاَ تَجِدُ لِسُنَّتِنَا تَحْوِیلًا ﴿۷۷﴾ |
| فولادوند: سنتى كه همواره در میان [امتهاى] فرستادگانى كه پیش از تو گسیل داشتهایم [جارى] بوده است و براى سنت [و قانون] ما تغییرى نخواهى یافت |
| مکارم: این سنت (ما) در پیامبرانی است كه پیش از تو فرستادیم، و هرگز برای سنت ما تغییر و دگرگونی نخواهی یافت. |
| خرمشاهی: این سنت همان است كه در حق پیامبران خویش كه پیش از تو فرستاده بودیم، برقرار بود، و در سنت ما تغییر و تحولى نمىیابى |
آغازگر جُستار
پاسخ با گفت‌آورد