وقایع، اخبار و اطلاعات انتخابات ریاست‌جمهوری 92

[Ouroboros]

کلا راهی بهتر از حمله نظامی نمیبینم و چه بهتر که هر چه زودتر انجام بشه تا خزابیهای اون هم زودتر بازسازی بشه.

راستش من بعید می‌دانم حمله‌ی نظامی اصلا «روی میز» باشد، غرب ورشکسته است و توان اقتصادی حمله نظامی (به جهت تسخیر) به کشوری پهناور و پرجمعیت همچون ایران را ندارد. نمی‌دانند همین عراق و افغانستان را چطور هرچه زودتر سرهم‌بندی بکنند و از این مردابها بگریزند، چه برسد به کشوری عظیم و پیچیده مثل ایران. دست بالا تهاجمی دیرهنگام و کم‌اثر به اهداف نظامی و اتمی رژیم صورت خواهد گرفت که وضع مردم در داخل را بخاطر «شرایط جنگی» و «حمله‌ی بیگانه» بدتر خواهد کرد.

نظر من راجع به پایتخت و مقایسه ایران با لیبی و سوریه به آندد نایت نزدیکتره. و اینکه حکومت از بزرگی و پرجمعیتی تهران میترسه واقعیت داره. تلاش مفتضحانه برای انتقال بخشهایی از جمعیت تهران به دیگر شهرستانها هم دقیقا در همین راستاست.

بله قطعا می‌ترسد و در این تردیدی نیست، اما اینکه سقوط احتمالی تهران به دست انقلابیون حرفه‌ای پایان ج.ا باشد را من شخصا بعید می‌دانم. ضمنا این بحثها موقعی موضوعیت دارند که احتمال موفقیت انقلاب در تهران ممکن باشد. من بعید می‌دانم شهری چنان پادگانی را بتوان با هزینه‌ای ده‌ها هزار نفره بدست آورد.