نوشته اصلی از سوی Russell
این هزینه ای که مردان در رقابت با مردان دیگر برای دستیابی به زنان مورد نظرشان میپردازند به لحاظ کمی از رقابت بین زنان بیشتر است.
این یعنی هر آنچه که مردان در این راستا عمل میکنند از ارتقا در موقعیت اجتماعی تا تناسب اندام و ویژگی های جنسی نسبت به زنان (که دغدغه هایی یکسان و ثابت دارند) بیشتر است.
اما همین مردان کافیست تعداد محدودی از این ویژگی ها و مزیات نسبی را دارا باشند تا شانس دستیابی به زنان متعددی را بدست آورند.در حقیقت مردانی که فاقد این ویژگی ها باشند انتخاب محدودی خواهند داشت و شاید اصولا نتوانند انتخاب کنند.(تعدادی بسیار کم و استثنا)
اما زنان اگر حتی یک ویژگی از ویژگی هایی که مردان به دنبال آنند را نداشته باشند از دور انتخاب مردان خارج میشوند.
اندام جنسی-ویژگی های اخلاقی و....همه برای اینکه جزو کاندیداها قرار گیرند هم عرض هم اند.
از این روست که میگویم هزینه ای که زنان در پایان این رقابت میدهند بیشتر است.
شاید برای زنان هرمی همچون هرم مردان به آنصورت وجود نداشته باشد اما زنان با مجموعه ویژگی ها ناکامل از دور انتخاب حذف میشوند و شاید فرصت دستیابی به مردان پایین هرم را نیز نداشته باشند.چرا که هیچ مردی حاضر نیست ژنهایش(فرزندش) را به دست زنی با ویژگی های ناکارمد بسپارد و یا حتی با او همخوابه شود!!
** برای ساده سازی :یک مرد با قیافه و مشخصه های ظاهری نه چندان خوب(که شاید بد) تنها با داشتن پول میتواند صاحب زنانی با ویژگی های خوب شود.
اما یک زن با ویژگی های ظاهری نه چندان خوب(. نه البته کاملا بد) حتی با داشتن پ.ل هم نمیتواند مردانی متوسط را بدست آورد.
بنا براین این زیبایی و عدم زیبایی زنان همان قدر که میتواند برایشان ویژگی ای مثبت تلقی شود به همان میزان هم میتواند برایشان عامل محدود کننده و نبودش موجب شکستش در انتخاب جنسی اش شود.
حالا اگر همین معیارها و سلیقه ها را در زیبا شناسیس زنان را نگاه کنیم خواهیم دید که وضعیت زنان هم دست کمی از مردان ندارد و با افزایش خواست مردان مجبور است خود را ارتقا دهد!!
پاسخ با گفت‌آورد