همسر.نوشته اصلی از سوی mosafer
فکر نمیکنم رحم اجاره ای چیز خوبی باشه. شده از پرورشگاه بچه ای رو به سرپرستی می گیرم ولی این کار رو نمیکنم.
کمی گیج شدم از این برداشت شما. اینکه گفتم بدون ازدواج نمیتونم بچه دار بشم منظورم به شرایط کنونی ایران بود که بچه دار شدن و هر رابطه ای خارج از ازدواج جرمه. تازه ازدواج سکولار هم وجود نداره و حتما باید ازدواج دینی باشه که تن دادن بهش دشواره.با توجه به سخن خودتان ،همسر را باالاجبار به خاطر فرزند میپذیرید، این توهین به شخصیت یک انسان نیست؟
پس مشکل من بیشتر با ازدواج رسمی هست. ولی انتخاب شریک زندگی براساس توافق دو طرف چیز بدی نیست. حالا اینکه تا آخر عمر این رابطه باقی بمونه بستگی داره. قرار نیست من حقوق طرف مقابلم رو ضایع بکنم. قرار نیست من از همسرم سوء استفاده بکنم یا بهش دروغ بگم، بلکه یک رابطه سودمند برای دوطرف هست و میتونه تا آخر عمر هم دووم بیاره. توهینی هم در کار نیست.
به نظر من مبارزه جدی با همه جوانب "ازدواج ایرانی" کاملا لازمه. بخصوص تحمیلی بودنش...
والا من نمیفهمم شما دقیقا چه برداشتی کردید. ولی خیر. اگر ببینم طرف قصد سوءاستفاده داشته یا دروغ داده ازش جدا میشم.اگر کسی با شما چنین کند ؛حاضر هستید ادامه بدهید زندگیتان را؟
شاید هم چون میخوام خودمو راضی کنم این فکرها رو میکنم.شما فکر می کنید بزرگ کردن و تربیت فرزند لذت بخش باشه.ولی از آن سو مطمئنید شرایط خیلی خوبی براش فراهم می کنید
از کجا اینقدر اطمینان؟
ولی چرا نتونم؟ خودمو خوب میشناسم. قرار نیست مثل خیلیای دیگه کلاه بره سرم و اول جوونی ازدواج کنم. فکر نمیکنم جمع کردن یکم پول اونقدر مشکل باشه. بقیه مسایل هم که حله!
البته اینها هم در حد حَرفه و اصلا بدون اطمینان از آینده بچه، زیر بار همچین مسئولیتی نمیرم. مسئولیت سرپرستی یک بچه گربه رو بدون اطمینان از توانایی نگهداریش برعهده نمیگیرم، بچه انسان که جای خودش رو داره!
ببخشید که واضح نگفتم. منظورم گیاهخوار شدنم بود + گفتم گیاهخواری بی تاثیر نبوده، نه اینکه تنها دلیل بوده.و تغییر رفتارتان با کودکان
مگر رژیم غذایی میتواند اینقدر تاثیر داشته باشد؟
بله مطمئنم. گیاهخواری بخودی خود تاثیر چندانی نداره. ولی وقتی بخاطر حمایت از حیوونا باشه فرق میکنه. یعنی من نمیتونم برای حیوانات ارزش قایل باشم ولی برای انسانها نه. توضیح بیشتر مشکله برام.
البته جدا از اینها، تغییر رفتارم رو تا حدی مدیون یکی از دوستان گیاهخوارم هستم + بعضی وقتها که به شرایط سختی توی زندگی میرسی مهربون تر میشی!
واقعا فرقی نداره برام.پسر یا دختر؟
البته شما برداشتتون از پدرش درست نبوده. ولی اگر دخترم قصد خودکشی هم داشته باشه، آزاده. چه برسه به انتخاب شریک زندگیش. اگر قصد داشت با یک مرد ازدواج بکنه که فقط به خاطر بچه دار شدن، دخترم رو میخواد حتما سعی میکنم بهش بفهمونم و منصرفش کنم. ولی مانعش نمیشم.اگر دختر بود و یک نفر چون پدرش، قصد ازدواج با او را داشت چه؟
با فرض اینکه نظر نهایی با من باشه، خیر. چون نمیخوام ازش سوءاستفاده بشه.آیا اجازه میدهید دخترتان فقط برای زاییدن، زن کسی شود که از زندگی مشترک فقط فرزند میخواهد؟(فرض کنید نظر نهایی با شماست)
سپاس بخاطر وقتی که برای جواب دادن صرف می کنید
